Gure Eibar koittaua!
Jakiñekua da gure herrixan soluziñua gatxa dala, espaziuak gitxi, estuak eta aldapatsuak dirala. Halan da be, zeozer egin zeikiala, argi dakat. Ointxe zan gure aukeria, baiña ihes egitten laga detsagu. Betikua, ointxe hilletia joten, ura juan eta presia egiñ!
Aspaldixan Eibarren egon ez danak ez dau herrixa ezagutuko. Hainbeste bota-eta-barrixa-egiñ-ekin, bonbardeautako herrixa dirudi, barren! Kanpotar bat etorriko balitza zergertatzen dan jakin barik horixe pentsauko leuke, seguru!
Zaindu bihar zana, Alfako ofiziñak, adibidez, botata. Arnasia emoteko bihar zana erdigunian parkiak, esate baterako, espekulaziñuan bende. Merkatu plaza barrixa (izen ridikulo autogorrotuan erakusle, sasi-moderno guran) multinazional eta makro denden esku Eroski, Zara), basarrittarak hotzak akabatzen (ez daittezela kejau, danen bistan dagoz-eta). Anbulatorixoko parkia, deseginda, arbola barik, espaloi bihurtuta (zer da hori? Ze nesezidade zeguan hori egitteko?).
Porlana nunahi, eraikitze-lanak edonun. Hori bai, espaloiak zuloz eta koskaz beteta. Calbeton kalia konstruktorien muestrarixo bihurtuta “ze etxe gustatzen jatzu? Eraikitta dakazu gure muestrarixo osua Eibarko Calbetonen, juan eta aukeratu!”
Juan jaku hobetzeko aukeria. Ez dago bueltatzerik. Igual berrogei urte barru, edo ehun, edo auskalo noiz izango dogu/dabe guk galdu dogun oportunidadia!
Hori, baiña, ez da gertatuko dana eskillara mekanikuekin konpontzen dala pentsatzen dogun bittartian. Eta sensibilidade puntu bat garatzen ez badogu.
Herrixak ez dakitt, guk geuk ez dakagu erremedixorik!
