Gure biajia (I)
Biaje hau hasieratik ez da normala izan: planifikaziño barik, informaziño faltan, nun "aterrizau" bihar genduan ez gekixala....Zoragarrixa!
Bere barri izan nebanian, zalantza asko euki nittuan, batez be balio zebanagaittik. Denporatxo bat bihar izan neban baietza emoteko, eta emondakuan, luuuze egon giñan zain. Orduan ikasi neban Saharan denporiak beste esanahi bat zekala, eta pazientzixia bihar izango nebala. Horretara, Guatemalakin akordau, eta lasai konfirmaziñuari itxaitzen geratu giñan. Pentsa, biajiak barixakuan urtetzen zeban eta astebete lehenago kofirmau zeskuen tokixa zeguala!
Apirillan 3an Saharara! Motxiliakin biharrera, 6retan aireportuan egon bihar giñalako. Loiun atzera be, espiritu sahararra! Abioi oso bi 6retatik zain, 11,30etan enbarkatzeko! eta gabeko 12xetan aireratzeko. Horretarako, fakturaziñua topera, 20 kilotik gora eruan ezin, eta jentia maletak desegitten illaran bertan! Kejia eta kejia, eta lehelengo aktitude zatarrak!
Esan biharra dago airepotuan kalefaziñua topera egon zala, berua 5 ordu hórretan jasan eziña izan zala. Gaiñera tabernia be itxi zeskuen, ezer edan ezinda! Loiuko aireportua ez da luzaruan itxaitzeko, ez horraittiok! Aukixak oso-oso deserosuak dira, paperontzirik be ez dago, eta hain luze zain egotiak edonori galdu eragitzen detsa pazientzixia.
Gure hegaldixa Bilbo-Oran-Tinduf zan. Tinduf aireportu militarra danez, hegaldi nazionalak baiño ezin dira heldu bertara. Horregaittik, Oranen ordu beteko eskala egin bihar izan genduan. Bertan emon zeskuen bisaua betetzeko orrixa. Hori izan zan peripezien sorburua, kasualidadiakin eta patuakin batera. Egixa esan, ez dakigu iñoiz, nun eta zertan amaittuko dogun, eta haiman teia edaten emongo genduala denporia pentsatzen bagenduan be, okerreko ustia izan zan hori. Bisauan lanbidia jari bihar zan, eta nere lagunak zapatarixa jarri zeban. Professeur jartzekotan egon nintzan, baiña bestia zapari ikusitta, zeozer berezixa jarri bihar nebala pentsau neban, eta enbaxadorea jarri neban; bai, holan, euskeraz!
Enabajadoaria? Bai, lagun baten anekdotiakin akordau nintzan. Talde baten geure burua aurkeztu bihar izan genduan eta danok: Pepita naiz, Berrizkoa eta ikaslea naiz. Baiña lagun honek (nahiko ezaguna, portzierto) holan egin zeban: Aupa, Pepito naiz, Bilbokoa, eta enbajadorea naiz. Danok, "enbajadorea? Bai, enbajadaz enbajada nabilelako". Bua! Zelako barriak! Sarrittan akordatzen gara, eta beti egitten dogu barre. Hori dala eta, jarri neban nik enbaxadore, eta hala suertau zan, enbajada bata baiño gehixagotan sartu ninduen biaje osuan! Liztorra izatiagaittik!!
(jarraittuko dau)
