Euskarak langile porrokatu bat galdu du

Betiko moduan, zein zaharra naizen pentsatu eta esan nuen, aukera galduez, itzuliko ez diren sasoiez. Gaur baina, bizirik jarraitzen dudala pentsatu dut, eta dudan suerteaz hausnartu, eguerdian jakin baitut Axun Aierbe hil dela, berrogeiak bete barik, egun gutxi falta zitzaizkiola. Orduan konturatu naiz harro esan dezakedala iritsi naizela, konta dezakedala, hemen nagoela.

Axun aspaldi ezagutu nuen "Adorez eta atseginez" mintegiko partaide ginelako. Egia esan, Axunek gure adina eduki arren, guk baino esperientzia handiagoa zuen euskalgintzan, guk baino soltura handiagoa zuen berba egiterakoan, eta guk baino gehiago ulertzen zuen soziolinguistikaz. Hogeita lau urte geneuzkan. Ni kakaumea nintzen; bera, ostera, goitik beherako emakumea.

Hala ikusten nuen orduan sasoian, eta urteak joan ahala, parekatzen geniharduela esango genuke. Beti ere, bera nire aurretik. Kontziente nintzen asko bizi arren, eta pila bat irakurrita ere, ez nuela inoiz harrapatuko, bera buruan zihoan tropelean zegoen-eta. Ni, ordea, erdiko tropelean, gregario lanak egiten.

Azkenekoz, Durangoko azokan ikusi nuen. Askotan moduan, beltzez jantzita, ziur, berritsu. Urrezko eraztunak sartu eta atera, urduri. Betiko moduan gauza pilo bat zeuzkan kontatzeko bere lan eta ikasleen gainean. Guk baino gehiago, benetan.

Gauzak kontatzen bazekien, eta beti zeukan zer edo zer interesgarria kontatzeko, batez ere afarietan-eta. Hona hemen elkartu ginen azken aldiko argazkia. Luistxo Fernandezek atera zigun, eta Fernando Muniozgurenen omenaldian izan zen, Fernando ere mintegi kide zelako.

Lili, Marije, Lourdes, Amaia, Axun eta ni.

Handik pare bat egunetara gure aita hil zen. Gogoan ditut egun haiek, bai horixe!

Azokan tope egin genuenean, afari kontuak aipatu genituen, ea noiz egingo genuen afaritxoren bat. Bai, bai, esan eta asmoak, beti asmo! Ez dugu afaririk egingo!

Bere familia eta lagunei besarkadarik handiena. Bihar izango da hileta zazpietan, eta penaz, baina ezin izango naiz joan. Nire ordutegi bedeinkatuak!

Baina gogotik ezin izango dut kendu egunotan, barrena zeharo nahastuta laga dit-eta.

Espero dut Tolosaldean omenaldiren bat edo egitea. Merezi zuelako. Lan besterik egin ez zuelako egin euskararen alde.

Agur, Axun!