Elefteria Arvanitaki Victoria Eugenian
Ia guztioi ezezaguna egingo zaizue izen hau. Elefteria Arvanitati kantari grekoa da, eta tradiziotik edaten du, gero kantuak egiteko. Bere estiloa oso mediterraneoa da, ekialdeko eragin handiarekin. Etxean CDkopiatu bat neukan eta asko gustatzen zait. Horregatik Donostiara zetorrela jakin nuenean, sarrerak erostea erabaki nuen. Eta bete-betean asmatu nuen.
Zelako ahotsa daukan! Nik eduki nahiko nukeena, indartsua, gora eta behera dabilena. eta hori afonia puntu bat zeukala, Zaragozan hoztu egin omen zelako. Hori esan eta gora-gora-gora egin zuen hurrengo kantuan! Eskerrak eztarria hartuta zeukan!
Sarrera euskaraz egin zuen, horregatik txalo zaparrada itzela jaso zuen. Gero, baina, inglesez jardun zuen. Takoi ikaragarriak eta jantzi ez oso egokiarekin agertu zen. Baina duen silueta izanda, konjunto zatarra eramanda ere ondo gelditzen zitzaion. Berarekin eszenatokian sei musiko zeuzkan. Hauek ere ikaragrriak eta ia denetik jotzen zutenak.
Greziera hizkuntza berezia da, gutxitan entzuten dena. Gaztelaniaz dakigunondako sonoritatea nahiko antzekoa da, z eta f-z josia, o eta u ugarirekin. Kantuetan ematen du letra jakin barik asmatzen ari dela momentuan, edo guk egingo genukeena hizkuntza asmatu batean: Poribo potibo, zoroitiromoro, tripal zorita mazatopotopoto....Umetan denok egin ditugu horrelakoak. Imajinatu zelan kantatzen zenuten, eta horrelako sonoritatea dauka!
Kontzertua oso ondo joan zen, erdira arte edo. Oduan, aurrean eta eskuman geneukan atso batek (irakaslea seguru, Rotenmeier-txakur aurpegia zeukan-eta, modernaz mozorratuta joan arren) atentzioa deitu zigun, ahots altuan: "Ya está bien! Callaros! Un poco de respeto!". Eta superioritate begirakune hori! Ni haluzinatuta. Aztertu nuen zer esan nuen kontzertu osoan eta beti kantuen artean eta bost berba esan nituen. Txistada barik zuzenian eskandalua. Rotenmeier instritutriz amargatua nahastu egin zela uste dut, batetik (eta gezurra dirudien arren) ni isilik egon nintzelako kontzetu osoan, nire atzekoari mobilak jo zion eta Elefteriak inglesez egiten zuenean berbaroa entzuten zen, jende askok ulertzen ez zuelako eta ondokoak itzultzen zuelako. Baina kitto! Nerabe zaratatsu baten moduan sentitu nintzen, baina gero pentsatu nun: "Ze demontre berrogei urteko señoria naiz barren!". Gero adi egon nintzen eta txalorik ere ez zuen egiten, eta bisetan joan egin zen. Lehen esan dudana, ozpindutako atso integrista, disfrutatu ez zuena. Pena bat daukat, hala ere, kantuak jakin ez izana. Hala izan balitz, berrarira kantatuko nizkioke. Lastima!
Hori kenduta kontzertua zoragarria izan zen. Jendeak txalo egiten zuen kantu batzuk hasi baino lehen eta pentsatu genuen abesti horiek "Diario Vascok" banatutako maketa baten egongo zirela :-) Bis bat egin egin zuen hiruzpalau kanturekin, baina jendeak gehiago nahi eta hamar bat minututan egon ginen txaloka zutik gehiagoren zain. Baina ez zen etorri, zoritxarrez. Irten izan balitz eskerrak ematera eta "a capela" zer edo zer abestu, eskertuko genukeen. Batzuetan ikusleei ere eman behar zaizkie oparitxoak, ezta?
