Biteri

Biterik Jose Ignacio zekan izena, baiña denok Biteri esaten gentsan. Aittan laguna bazan be, udalekuetan ezagutu neban hobeto, mantenuan ibiltzen zalako, asteburuetan. Orduan, gure aittan laguna izatiaz gaiñ, geure lagun be bihurtu zan. Babesle haundixa, gero demostrau zeban moduan.

Gizon txikixa gorputzez, irribarria ahuan. Holan ezagutu neban nik eta oin gitxi, azkenezkoz ikusi nebanian be, halaxe. Beti eukan zeozer esateko, Leireeee!! besterik ez bazan be.

Esandako moduan Goñin ezagutu genduan hobeto, eta esan biharra dakat gaztion berbia entzun egitten ebala (orduan gaztiak giñan artian!). Belaunaldi bat baiño gehixago dabillenian zeozertan, sarri gertatzen da naguxiak ez detsela jaramon haundirik egitten gaztetxuak esandakuari. Bera, baiña, kontrakua zan.

Demostrau bihar ebanian, demostrau eban bere erara: zarata askorik barik baiña babesa emoten. Harrezkero, gu guztion bihotzian toki bat egin eban. Portau zan!

Ordutik, persona espeziala izan zan guretako. Kariño handixa netsan hartuta. Azkenekoz makal egon ostian, kalian ikusi eta egunetik egunera hobeto eguala jakitziak poztu egitten ninduan. Sarri ikusten neban errondia egittera zoiala, beti oso ondo orraztuta…

Aitta izan dot akorduan, ezin ebitau! Izan be, Biteri ez ezik beste lagun bat be hilda aste honetan. Zer egingo detsagu, ba?

Gugan bego, Biteri! Eta besarkada estuena Mireia, Garazi eta Amaiurreri.