Edukira salto egin | Salto egin nabigazioara

Tresna pertsonalak

Eibarko peoria, San Blasa baino hobia
Hemen zaude: Hasiera / Blogak / Kalamuatik Txargainera / Bidaia intimoak

Bidaia intimoak

Leire Narbaiza 2009/03/12 23:47
Durangoko Plateruenean ikusi dut gaur iluntzean

Korrika 16ren omenaldirako egindako dokumentala da "Bidaia intimoak", Jon Maia bertsolariak zuzendutakoa. Gaur Durangon eman dute, Korrika kulturalaren barruan. Horrelakoak pasatzen uzti ezin direnez, ikasleekin joatea erabaki dut. Eta betiko moduan, XXI. mendean gaudenez, ia gehienek nahiago zuten baldintza lantzeko ariketa analitikoak egin, Platerenuenera joan baino; oraindik ere, hainbat ikasleren buruan sartuta dagoelako horrelako emanaldiak denbora galtzea direla. Desertzio batzuk izan ditut, eta batzuk nire errosarioaren ostean, tartetxo baten egotea erabaki dute.

Nik trailerra ikusita neukan, baita oso itxura ona hartu ere. Hona hemen ikusita nuena:

Zelan edo halan, samatik oratuta eroan ditut sei ikasle. Ez zegoen jende larregirik, eta lagun batzuk agurtu ostean, jesarri egin gara. Egia esateko, oso berandu hasi da dokumetala bera, berandu hasteaz gain, Korrikako kantuaren bideoklipa aurretik bota dutelako. Jakina, bertan zegoen errodatua, eta ikusi egin behar.

Orduan, animatuta igerri ditut ikasleok, bideoklipa jarrita nielako klasean, eta oso martxosoa delako. Lehenengo irribarreak ikusi ditut. Dokumentala hasi da ondoren. Hunkigarria, ederra, samurra...Lau esperientzia, oso desberdinak; batzuk euskara ikastearena, urrunetik etorrita, urrutian maiteminduta euskararekin. Beste biak, ostera, euskaldun galduak, berreskuratuak. Ni bezalakoak.

Zenbat negar egin dudan! Uf! Ondo, baina! Korrikarekin-eta beti emozionatzen naiz gehiegi. Ona dala uste dut. Negarrarena, berriz, ezin dut kontrolatu. Malkoek segituan irteten didate. Horrelakoa naiz, edo horrela nago, ez dakit nola esan. Martxoaren 3aren aipamenarekin ere busti zaizkit begiak, batez ere "Campanades a mort" kantuaren lehen kanpaikadak entzun direnean (Emozio hori, hala ere, ez da ona izan, tristea baizik). Lluis Llachen Gasteizko kontzertua izan nintzen orain hiru urte... Honekin musika ere azpimarratu nahi dut: Ruper eta Mikel Laboa. "Hautsi da anfora" diskoko hainbat kantu, Mikel Laboaren "Gure hitzak" kantua: Gure hitzak, esan berriz esan, ez daitezela ahaztu, ez daitezela gal, elur gainean, txori hanka arinek, utzitako arrasto sail, ederra bezalaxe. Kantu itzela. Jon Maiaren off ahotsa ere, ondo, edoerto. Mapak marrazten, bideak egiten, galdutakoak berreskuratzen.

Testigantzak ondo aukeratutakoak. Dena dela, nik gustura ikusiko nukeen euskarara nolabait derrigotuta edo presionatuta hurbildu denarena, gero gure mundua deskubritu duena, beste dimentsio bat. Horrelako lekuko batek ere gaur egunean gauza ederra izango litzateke.

Eta nire ikasleak? Bai, samatik eroan ditudanak? Mugitu ere ez dira egin, nahiz eta 9,30etan amaitu dokumentala, eta gure klasea 9etan. Gustura egon dira, bestela laster egingo zuten ospa. Asko lagundu diete azpitituluek, hainbaten hizkera ez zen-eta eurendako hain ulergarria. Pozik irten dira, eta emozionatuta. Ikusi ote dute euren burua pantailan? Nik bai, eurena eta neurea.

Ederra!

 

leire
leire dio:
2009/03/16 23:22

Bai, Benito. Eurek ez dakite zein garrantzitsua den kalera irtete hori, eta batzuetan irakasleok ere ez dugu izaten irteteko gogorik, animatzaile soziokulturalarena egin behar dugulako, denak gustura egon daitezen. Bestetik, esan beharra daukat, ikasleekin berba egin eta gero oso gustura geratu zirela, eta ekin egin nielako ikusi zutela. Baten batek eskerrak ere eman dizkit! Bai, Maite, zurekin nago, negar egiteko joera hori ere gainditu behar dugu. Eta egia esan, lau historiak ederrak ziren, hunkigarriak, bakoitza bere aldetik. Benetan merezi duen lana, etb-n botatzekoa, baita gaztelaniaz ere. Ederra!

Maite Euba
Maite Euba dio:
2009/03/16 17:58

Esan dizut Leire lau bizipenetatik bat ezingo nukeela aukeratu. Laurek daukate zer kontatu eta zer barreneratu. Ikusi bitartean, nahiko foru intimoan porzierto, pentsatu dut oso izenburu aproposa dela Bidaia intimoarena eta nire ustez hori da: bakoitzaren bidaia da intransferiblea eta beharrezkoa; ez hobea ez okerragoa, ez errazagoa ezta zailagoa. Horregatik ezingo nuke esan, uste dut ez dagoela esaterik, zeinena den errazagoa. Bestalde nik joan diren ikasleak zorionduko nituzke eta horrekin geratuko nintzateke eta hurrengoan gainontzekoak erakartzen ahalegindu. Kokoteraino nago beti ikuspegi ezkorrerako daukagun joerarekin. Zorionak zuri be Leire egin duzun hausnarketagatik, eta Zorionak Jon Maiari egin duen lan duin, hunkigarri eta dotoreagatik.

Benito
Benito dio:
2009/03/14 03:08

Buf Leire, akordura ekarri dizkidazu ikasleak klasetik ateratzeko komeriak. Aurretik abisatuta egun horretan -beti etorri arren- ez datorrena, galdetu eta ezetz garbia esaten ausartu ez baina galdera egin ez bazenu nahiago duena... Bai, asko dira ariketak ez egitea denbora galtzea direla uste dutenak. Baina tira, bonbardeo batera apuntatzen denik ere egoten da, ezta? Guk pasatzen dugun estura zelakoa den konturatuko balira sikieran.

Iruzkina gehitu

Erantzuna formulario hau betez utzi dezakezu. Formatua testu arruntarena da. Web eta e-posta helbideak automatikoki klikagarri agertuko dira.

Galdera: Zenbat dira hiru ken lau (idatzi zenbakiz) ?
Erantzuna:
Aurkezpena

Leire Narbaiza Arizmendi

Irakaslea eta blogaria (+)

Madalenak Kafesnetan

Madalenak Kafesnetan

Madalenak Kafesnetan atala
#MadalenakKafesnetan

Artxiboa
2024 2023 2022 2021 2020 2019 2018 2017 2016 2015 2014 2013 2012 2011 2010 2009 2008 2007 2006 2005
Kontagailua