Betetasun hauskorra
Etxera itzultzean, burua eta animoa pozik sentiarazten duen oreka, betetasunean, jasotako musu eta besarkadengatik, irudi batek hautsi lezake. Irudi hutsak, berri ezdeusak, esperotakoak –gainera– apurtzen digu denbora luzea lortzea kostatu zaigun baretasuna, heldutasuna, betetasuna.
Bat-batean, lortutako oreka, indartsua zela uste genuena, desagertu egiten zaigu. Granitozkoa ez, agian; baina arbelezkoa gutxienez bazela pentsatzen genuena, kare-harrizkoa da, uraz erraz desegiteko modukoa. Edozein kolperekin deuseztatzeko egokiagoa. Singlea, arina, ahula.
Konturatu zerrendan ez garela lehenbizikoak, mundua aurrera doala, eta gu betiko bazterrean gaudela, ikusle bihurtuta, txalo egiteko baino ez gaituztela gonbidatu, ez jokatzeko edo parte hartzeko. Bizitza albotik pasatzen zaigula, keinu maltzurra eginda, agur, agur!
Etxera itzuli eta barnean hutsa, zuloa, ezereza.
