Berdintasuna
Olinpiar Joko hauei ez diet jaramonik egin. Ez zait asko gustatzen kirolak telebistaz ikustea —bestela ere ez naiz oso zalea—. Baina nahitaez komunikabideei jarraituz gero, edo Twitterren ibilita, ez dago aldentzeko modurik. Horretara, zeharka bada ere, badut euren berri.
Jakin dut, lau haizeetara zabaldu delako, hauek direla lehenengo jokoak diziplina guztietan emakume kirolariak dituztenak. Horrezaz gain, parte hartzen duten estatu guztiek ere emakume kirolariak bidali dituzte. Hori ere lehenengoz. Nazioarteko Batzorde Olinpiarrak (NOB) gogor jardun omen du horretan, eta horrela lortu ei da aurtengoa. Garbi gera zedin, inaugurazioan behin eta berriro aipatu zuten telebistan, batez ere, desfilatzen ari zen delegazioak estreinakoz emakumerik bidaltzen bazuen.
Ahalegin horiek guztiak behar-beharrezkoak dira, ez dut dudarik. Baina oraindik asko falta da hainbaten burua aldatzeko. Eta ez naiz ari emakumeak baztertzen dituzten estatuez. Mendebaldeko kazetari eta esatari txoropito askoren ahoak eta begiradak daude aldatzeko.
Adibidez, emakumezkoen hondartza-boleibolean ateratzen diren argazkiak zerikusi gutxi dute kirolarekin, ipurtaldeen plano eta argazkiak dira ohikoena. Ez da gauza bera gertatzen gizon kirolariekin: inork ikusi du abiadura-lasterkariren baten planorik ipurdia huts-hutsean fokatzen duenik? Ez, ezta? Eta erretratatzeko modukoak dira, alajaina!
Lehentsuago esatariena aipatu dut. Dirudienez, Eurosport telebista katean iruzkin sexista eta desegokiak jaurti zituen ahotik Emilio Marquiegui izeneko batek. Behean, Maite Goñik Twitterren aipatu zituenak euskaraz emango ditut jakin dezazuen zelako mentalitatea dagoen oraindik.
Maratoian esan zuen emakume korrikalariaz: «Kulerotxoarekin beltzarantzeren marka ikusten zaio». Imajinatzen duzue hori berori gizonezko batez esan balu?
Gero, halterofiliara pasatu zen. Umorearen festibala dator, kirol hau praktikatzen duten pertsonek gaur eguneko estetika kanonetatik oso urrun daudelako: «Emakume atleta astunenak —eta ez diogu euren izaerarengatik, euren gorputz-pisuagatik baizik—».(To!) «Emakumeei ez zaie kiloez hitz egitea gustatzen, baina kasu honetan azaldu beste erremediorik ez dago: 150». (Gizonei gustatzen zaie kiloez jardutea, antza!). «Marian (…) 144 kilodunak familia osatu du. Behar den bezala».(Pisu horrekin nola lortu ote du senarra?). «Ez dago zehazki modelo pase baterako, baina bai domina lortzeko» (Baina nork esan dizu modeloa izan nahi duela?)
Zuen esku lagako dut Marquiegui hori adjektibatzea. Baina horrelakoen begirada aldatzen ez dugun bitartean, ezer gutxirako balioko du emakumeen parte-hartzeak.
