Jaialdirik jaialdi, alfertuta
Uf! Zein alfer nabilen blogarekin! Neure burua zuritze aldera twitterren aitzakia jarriko nuke, baina barruak diost gezurretan nabilela. Egia esatera, askotan nahiko nuke ahoan mikrofono bat izan burutik pasatzen zaizkidan post guztiak grabatzeko, gero etxean edota ordenagailu aurrean jartzen naizenean ahazten zaizkidanak idatzi ahal izateko. Pelikula estatubatuarretako poliziek alkandoraren besagainean daramaten irratia bezalakoa: rrrr… liburu ugari, euskarazko gutxi rrrrr, …rrrr euskal janzkera tradizionala reloaded rrrrr…, …rrrr liburu digitalak rrrr…
Halako baten, animatu nintzen zerbait idaztera #sesisesi ebentoa pasatu ostean, eta argitaratzerakoan ez zitzaidan, bada, interneteko konexioa bat-batean eten? dena galdua! Baita gogoa ere. Atzera idaztea! Uffff!
Baina egoera apatiko eta anemiko honetan egonda, ez dut lan hori atzera ere hartu. Beste batzuek ondo egin zuten kontaketa; beraz, nireak egunetara ez zeukan garrantzi handirik.
Arraroa da nigan, baina San Andres egunetik dauzkat gauzak kontatzeko! Bitartean, Eibarko mintzodromoa, Durangoko azokako bisitak eta kontuak, esandako moduan #sesisesi jaialdia, Ruper Ordorikaren kontzertua Victoria Eugenian, Gabonetako kontuak, kultura-bonoa, kindlea, manifestazio kolosala,… Ahaztu barik hainbat heriotza, eta gertakari.
Hala ere, nagikeria hau urrunagokoa ere badela esango nuke, izan dugun negu bero honetan ez baitut apenaz idatzi, eta kilometroak neuzkan betetzeko letraz eta paragrafoz. Dena den, espero dut neberan laga ditudan horiek (kultur-bol¡noa, kindlea, liburu digitalak, liburu-dendetako esperientzia…) berreskuratzeko moduan nagoela, eta hamabostean behin gertatzen zaidan legez, biziberrituta nago, energiaz beteta, eta asmoa daukat berriro ere ekiteko, indartsu eta bizi.
Ea zenbat irauten didan! :-)
