Imajinatzen genduan bizimodua

Gazte-gaztiak giñanian danok imajinau izan dogu zelakua izango zan gure bizimodua heldu bihurtzerakuan, zer izango eta nun eta zeiñekin biziko giñan.

Nik imajinatzen nebana eta gaur egun naizena ez daka zerikusirik. Ez dakit hogei urteko Leirek zer pentsauko leuken oingo Leiren bizimoduaz. Dezepziñoren bat be jasoko leuke, baiña seguru nago beste motibo batzuengaittik be harro egongo litzakela.

Hogei urteko Leirek ez zeban imajinauko bere burua hipoteka bat ordaintzen, ezta bakarrik bizitzen be. Berak uste zeban ezinezkua zala hori berandako, gaiñera honezkero lau bat ume eta euren aitta onduan eukiko zebanez, ba, gatxa da holako tropa batekin bakarrik bizitzia, ezta? Eta horrek kale e.gin ezkero, bere burua femme fatale imajinatzen zeban. Horrekin oso oker zebillen, eta konturatuta egon biharko zan, ordurako ez bazan holakua eziñezkua zala geruago izatia.

Ez zeban imajinauko bizitza udan Debara juan barik, Sanrokiak disfrutau barik, alamedan bueltaka ibili barik. Ezta udalekuekin hartu-emonak izan barik. Hori be ez da holan baten batzuek edarto ahalegindu ziralako.

Ez zeban asmatuko bihar egonkorrik eukiko ez zebala. Bere burua ez zeban ikusten betiko lanpostu baten, baiña bai bolada luzetxuak leku berian.

Ez zeban pentsauko ordenadora hainbeste erabilliko zebanik, ezta hain gustokua izango zebanik be. Hori esan ezkero, zoratuta be ez esago zeban, berak zetsan bildurrakin katxarro madarikatu hórreri!

Leire gazte-gaztiak imajinauko zeban oso heldua izango zala, orekatua, arduratsua, patxadatsua eta ixa serixia. Eta ez da holan; gauza batzuetan lehen baiño zoruagua naiz; ez hain zurruna, hartara umoretsuagua. Iñoiz ez naiz orekatua izango erdibidia gatxa egitten jatalako.

Deskubridu dot ez garala heltzen gaztetxotan pentsatzen genduan moduan, ez garala iñoiz heldu bihurtzen, edota heldutasuna ez dala guk usten genduana: oreka, zuhurtzia eta patxada. Hori karakterra da, eta holakua jaixo ezian, ixa eziñezkua dala holako bihurtzia.

Batek baiño gehixago galdetuko detsa bere buaruari ia heldutasuneko krisixa etorri jatan, holako gauzak planteatzeko. Ez da holan izan. Opor hónetan gertaera bik jarri nabe pentsatzen: batetik, persona batekin gurutzau nintzan kalian, eta pentsau neban berak beste batzuekin batera nere ames bat apurtu, eta mundua ikusteko modua be aldatu zestala.

Bestetik, egin dodan biajian be bidaide batzuen jarrerak eta portaerak ikusitta, burua martxan jarri deste. Jentiakin tratatziak eta hainbat taldekin hartu-emonak izatiak dakarren heldutasun eta jakindurian gaiñian hausnartu dot, eta konturatu naiz oso heldua naizela, ez hogei urtekin pentsatzen neban moduan, beste era batera baiño.

Hogei urteko Leireri esango netsake biharbada heldutasuna ez dala berak imajinatzen zebana, beste gauza bat baiño. Halan da be, esango netsake, gure bizimodua ez bada berak imajinautakuan modukua, ez kezkatzeko. Gauza batzuk ez dirala perfektuak, baiña ez dala hain txarra femme fatale ez bada be.