Beraneua

Aspaldi nintzan etaratzekua, baiña gauza bat eta bestia zala, azkenian gaur, uda amaitzeko ezer gitxi falta dala

Izango dira hamabost urte baiño gehixago beraneatzen ez nebana. Ahaztuta nekan zelakua zan. Beti esan izan dot oso gogorra zala turistian bizimodua, beti erdi brometan baiña serixo be bai: egun guztia etxetik kanpora eurixa edo eguzkixa egin etxebakuak bagiña moduan; gauzak ikusten, zutiñik, illaretan; tontorrak igotzen gazteluak bisitatzeko; aldaparak jeisten kobazuluetan sartzeko; siestia egitteko gogua izan eta ezin….Ez da gogorra, ala?

Aurten beraneuakin egin dot tope barriro. Debako beraneua ezagutzen neban: hiru hillabete, sanjuanetatik klasiak hasi arte; askotan euripian, beste askotan euri egun bat eskatzen plaiatik ihes egin, eta txokolatadia egitteko; sanrokiak….zoragarraixa zan.

Aurtengua ez da hain luzia izan, ez dau txokolatadarik euki, ezta euririk be…lagunekin pasautako lehelengo beraneua izan da, Galizian. Goizian lo egin (aspaldi ez neban hainbeste ordu lo egitten), plaiara juan, etxian bazkaldu, siestia edo deskantsua, errekauak edo bueltatxo bat egin, eta etxera itzuli afaltzeko. Deskantsau dogu, bai, horraittiok! Harri bat be ez dogu ikusi! Nik mono pixa bat be eduki dot; baiña, tira, garai batzuk ikusitta asetu bihar izan dot.

Berriro disfrutau dot playiakin. Oso eguraldi ona izan arren, ez dau bero haundirik egin, perfektua neretako! Hori bai, uretan sartzia, uf, itzela! Odol zirkulaziñua be eten egitten zeban, barren! Hamen gurasuak txillixoka ibiltzen dira umiak uretan ez sartzeko. Han nik txaloka ikusi nittuan ume batek sartzeko balentria egin zebania! Ezin da osasungarrixa izan! Hankak, txindurrittuta, toallan etzin eta hamar miñutura sentitzen hastia be ezinda ona izan!

Hurrenguan “harrixak” eta beraneua buztartzia be ez litzake plan txarra izango. Baiña ondiokan hamaika hillabete luze eta hotz dakaguz aurretik…Ai, oporrak, non zagozie?