Edukira salto egin | Salto egin nabigazioara

Tresna pertsonalak

Eibarko peoria, San Blasa baino hobia
Hemen zaude: Hasiera / Blogak / Kalamuatik Txargainera / Edukazio ona eta txarra

Edukazio ona eta txarra

Leire Narbaiza 2014/11/14 10:55
2014ko azaroaren 14ko Euskadi Irratiko Faktoria saiorako

Gure amama Maria Angelesek esaten zuen edukazioa zela garrantzitsuena, manera onak izatea. Berak “urbanidade” esaten zion, eta eskolan halakorik ez zela gaur egunean (orduan) irakasten. Ez zegoela nagusienganako errespeturik eta gazteok (orduan gazteak ginenok) txakur jokatzen genuela adinekoekin. Jakina, heziketa ona eta urbanitate kontu horiek zaharren kontuekin lotzen nituen eta oso atzerakoia, oso carca-tzat neukan.

Baina denbora pasatu ahala, eta adinean aurrera joanda, gure amamaren iritzikoa naiz. Ez dut esango gaur eguneko gazteek heziera txarra daukatenik, baina gero eta gehiago estimatzen ditut gizalegea eta kortesia bizitzako edozein unetan.

Gustuko dut jendeak igogailuan agurtzea, baita laneko karrajuetan ere. Irribarrea ahoan ibiltzea, eta ez betozkoa jantzita, nahiz eta batzuetan saihestezina den. Ateak zabaltzean, ondokoari pasatzen uztea, emakumea izan, zein Ingalaterrako erregina. Trenean irteten lagatzea, sartu aurretik, eta nasa eta bagoiaren artean tarte handia dagoenean, karrodunei laguntzea. Trena hartzera berandu datorrenari, pasatzen lagatzea. Kontutxo hauek kortesiak dira, politesse hutsa.

Esan dudan moduan, gaztetxotan uste nuen zaharren kontuak zirela, baina ez da hala. Ez dira aberatsen kontuak ere, gure amama ez zen familia aberatsekoa, bada, bizitza osoan lan egin behar izan zuen bizimodua aurrera ateratzeko. Ez dute klase sozialarekin zerikusirik, errespetua eta gizalegea direlako, elkarbizitza hobetu eta errazten duten keinu txikiak baino ez.

Aurreko batean esan nuen, bada, automobilean, gidatzen ezagut genezakeela jendearen benetako pertsonalitatea, ezta? Bada, horrelakoetan ere ikus liteke nolakoa den pertsona. Berekoiak heziketa eskisitoa ez badu behintzat, ez digu lagako bere aurretik pasatzen atean, esate baterako. Eta lagunkoia ez denak ez du agurtuko eskaileran. Hala da.

Baina badago leku bat, nire ustez, gakoa dena: mahaia. Jaten ez dakienak, mahaian “portatzen” ez dakienak nirekin jai du. Izan liteke George Clooney edo Kapurtalako maraja, berdin zait, ez dut jasango. Bai, lagunok, mahai-tresnak erabiltzen ez dakiten horiek (eta ez naiz ari sagarra sardexka eta aiztoaz jateaz, ez, edozein xerra ganora pixka batekin baizik); ahoa zabalik jaten dutenak, denok euren hausnarra ikusteko moduan elikadura-boloa nola prozesatzen duten; edo jaten zarata egiten dutenen horiek, zopa zurrupatuz, koilaraz baino zurrutean zurrut-zurrut ari direnak,… ez, ez da pijoa izatea, egoten jakitea baizik.

Eta goazen trenera edo autobusera! Zer esan bagoi osorako musika jartzen dutenei buruz? Beti, gainera, gustuko ez dudan musikaren bat! Gogoa ematen dit esateko: aizu, ze musika ez duzu gustuko? Trikitixa, ba, tori trikinosia! Aupa Maurizia!

Bo, eta azken higuingarriak: kalean txu egiten dutenak!!!! Nazka ematen duzue!!! Ez baduzue zapirik, irents ezazue zuen mukiak, zuenak dira eta! Gargajorik, karkaxarik ez! Zakurren kakak jasotzen ez dutenen parean zaudete

Horregatik, lagunok, begiramen pixka bat, denok leku berean bizi behar dugu eta! Gora urbanidadea!

Iruzkina gehitu

Erantzuna formulario hau betez utzi dezakezu. Formatua testu arruntarena da. Web eta e-posta helbideak automatikoki klikagarri agertuko dira.

Galdera: Zenbat dira hogei ken bi? (idatzi zenbakiz)
Erantzuna:
Aurkezpena

Leire Narbaiza Arizmendi

Irakaslea eta blogaria (+)

Madalenak Kafesnetan

Madalenak Kafesnetan

Madalenak Kafesnetan atala
#MadalenakKafesnetan

Artxiboa
2024 2023 2022 2021 2020 2019 2018 2017 2016 2015 2014 2013 2012 2011 2010 2009 2008 2007 2006 2005
Kontagailua