Arrasaten, Mondragon Unibertsitatean egon naiz gaur
Azkenean, egiten dudan bakarra nire/gure historia kontatzea da. Nola hasi ginen, zein pauso eman ditugun, zertan sinesten dugun eta zer sentitzen dugun. Ez da hitzaldi majistrala, baizik eta sentitzen dudana kontatzea. Esperantza edo ideia bat dut, horrekin konektatuko dutela eta beraien ametsak aurrera eramateko gogo pixka bat emango diedala.
Gaurkoan ikasle asko izan ditut aurrean, ehundik gora agian. Hasieran urduri, baina kontatzen hasi naizenean lasaitzen joan naiz eta gero beti bezala, bero bukatu dut. Segituan nabaritzen da gainera noiz hasten diren aspertzen, eta une horretan aurrera jarraitzen dut, pentsatuz gai horrekin enrrollatzen ari naizela.
Neretzat gustokoa izaten da, batallitak eta gustatzen zaizkidan gauzetaz hitz egiten dudanez. Bukaeran galdera batzuk egoten dira. Normalean epe motzeko galderak izaten dira. Uste dut seinale ona dela, buruan zerbait konkretua dutelako agian. Gero beti ondoratzen zaizu buruan proiektu bat duen norbait. Aire freskoa izaten da niretzat, eta gazte interesgarriak ezagutzeko aukera ona.
Pasa den urtean eta aurten, bukaeran bideo hau jarri diet, motibaziorako polita delakoan:
Ni lehengo urtean izan nintzen, eta asko-asko gustatu zitzaidan hitzaldia. Segi pentsamolde hoiekin Gari!