Ume txikixari agurra
Tomax eta bixok Arranegixan, Googleko automobilla pasau zanian
Hau despedidia dok, Tomax. Hamendik astebetera, ume txikixa izatiari lagako detsak, eta kurtso honetan izan dogun martxa gozua etxuat barriro ezagutuko.
Juan dan hillabetian najabik honekin konturatzen. Biharbada heu be konturatuko hintzan besuetan gehixagotan harabillttela. Horregaittik dok.
Nikokin be pasau jataan, eta hirekin be errepikau dok (nere zorionerako): 3 urte bete arte, amazulo hutsak ziñazien, normala dan moduan. Baiña 3-4 urte artian, koskortuta, komunikatzeko ahalmena nabarmen haundittu jatsuen: esaldi sinpliak, proto-konbertsaziñuak, sukaldian lagundu, errekauetan oiñaz dendarik denda... 4 urtekin eskolan sartu arte, nere laguntzaille fiñak izan zarie bixok; hezitzaillien iritziz onerako izango dok. Kontizu.
Oiñ arte zihero normala izan dok ni nere #etxekoandros gauzetan ibiltzia, edo ordenadorian, edo liburua irakortzen... eta hi hor egotia, lasai, egongelan jostailluekin, papelak txirrimorratzen edo nere onduan ipoiñakin. Pakia izan juagu askotan (gerria ez genkanian), eta hori asko baloratzen juat nik (modu egoistian, jiñuat).
Ezin juat esan, lagunei askotan entzundako legez: “Zelako bizkor hazten dirazen umiak!”. Makiñatxo bati, biharrakin-eta, umian hazkundia konturatu barik pasau jakek, eta penaz geratu dittuk. Guri etxakuk halakorik pasau: sei urteko denpora erreala, sei urteko denpora subjetibua izan dok neretako (edo luziagua).
Konparaziño baterako, nere 0-18 urte objetibuak 18 urte subjetibo iraun juen (zelako luziak gaiñera!); 18-36ak, barriz, lehengo 10 urte besain bizkor pasau jataaz. Azken 6 urtietan, beraz, umetzaroko denpora geldi horretara bueltau nok, zuei eskerrak ;-)
Orduan: datorren asterarte kurtso osuan lez ibilliko gaittuk, Tomax. Ederra izan dok, eta berbetan ipiñi gura neuaan, despedida moduan.
Izan be... datorren astian, eskolako oporrak jatozak. Niko eta bixok libre egongo zarie, denpora guztian alkarrekin, jolasian eta... burruketan. Ba jakixat pazientzixia galdu eragingo deskuzuela behiñ eta barriro –umiekin, opor egunak neketsuaguak dittuk lanegun normalak baiño- eta oiñ buruan jarabixarazen hónek ahaztuta geratuko dirazela. Iraillian zeozer gogoratuko juat: bixok juango zarie eskolara, eta badakitt hutsune haundixa igarriko dotela.
Horregaittik nahi izan juat, Tomax, hirekin eta Nikokin bizi izandako epe gozo hau oiñ gogoratu. Etapa barrixa hasi aurretik.
Hala, segi hazten.
