Titiriteruak

En los tiempos “de anchiñaco”, umiak kalerik kale ibiltzen ziran, latin-king txikixen estiluan, edade desbardiñeko kuadrilletan bata bestiari nahi barik zaintzen (harrikada bat gora behera). Halakuetan, amak nahikua zeken etxeko gauzen gobernua ahal zan moruan eruatiakin, kaleko umien atzetik ibiltzeko. Justo-justo leihora urten eta bazkaltzera etortzeko irrintzixa bota, eta hori izaten zan arreta printzipala; bazkarixa emon (biharbada begi morauakin agertuko zan umiari), eta gero ospa barriro kalera “¡Eta ez etorri afal ordurarte!”.

 Testuinguru ixa apokaliptikua pinttau dot, modu pizkat exagerauan biharbada, baiña halakuak behiñ eta barriro etortzen jataz gogora aurreko baten parkian ikusi neban paisajiakin. Zelan aurreratzen dirazen gauzak! Lehen, klase baju eta eskasekuak giñan eta aittak esku eta arpegi baltzekin etortzen ziran etxera, amak handik urten bez... gaur egunian edozein bihargiñ zehek neskamia daka. Asko aurreratu gara.

 Bueno, harira: aurreko baten parkian ikusi nebana bienestarran gizarte honen lagin ona begittandu jatan, lehelengo eszena apokaliptiko horrekin alderatu nahiko neukiana. Bedratzi bat ume juntau ziran olgetan, moltzo politta osatuta –ez dira askotan hainbeste egoten han-. Bedratzi ume hórrekin zortzi guraso zeguazen –batzu inguruan, bestiak nahastian-. Ez pentsau alkarrekin berbetan edo umien gauzak komentatzen zeguazenik, ez: gogoratu momorro txiki bat ez dala burujabe izan bihar bakarrik olgetan ibiltzeko (zer da hori?) edo inguruko umiekin interaktuatzeko. Horregaittik, gizarte zoriontsu honen adibide eredugarrixan, guraso bakotxa bere umiakin bakar-bakarrik komunikatzen zan, izan hari cucamonak egitteko, izan ventrilocuo papela betetzen ondoko umiakin komunikatzeko. Oso irudi xelebria: danak biribillian, baiña alkarri begiratu barik. Zamarixeri antxiñan ipintzen jakozen begixetako estalki hárekin gogoratzen nintzan, aurrera bakarrik begiratzeko zirazenak. Edo fast-food tabernetako mahaixak, zure pareko bezerua manpara transluziduakin estaltzen dabenak, begirada-kruze inkomodorik egon ez deiñ.

Baiña tira: lekziño ederra emon zesten neri, guraso irresponsable honi (mea culpa), hamar bat metrora liburua irakortzen nenbixan gizajuari. Graziak ez zetsela bertatik Asistente Sozialari deittu Nikon kustodixia neri kentzeko (uste dot gaba horretan ez nebala lorik egiñ, ardurian arduriakin).

****

EGUNERAKETA: 2023-I-14ian, amaittutzat emoten dot nere "guraso estreinatu berri" fasia; atzetik etorriko dirazenendako, erabilgarrixa izan leikialakuan, momorró txiki bat sortzeko aholku guztiak hamentxe ipiñi dittudaz.