Nobela "narruzkero" entretenigarrixa
Igual gaztetan irakorriko neban aleren bat, baiña ez nekan akorduan Agatha Christien nobela superfamosuon gorabeherarik. Garai bateko bestsellerrak, pixkat pentsau eragin (baiña larregirik ez) eta denporia pasatzeko entretenimendu bikaiña emoten dabenak. Nik behintzat, oso ondo pasau dot nobelita honekin. Hercules Poirot famosua be ezagutu dot; tipo atsegiña, erakargarrixa, eskola zaharrekua (1920ko hamarkadan dana dakixela uste daben detektibe gaztien aldian) eta topikuak: ama de llavesa, maiordomua, jardiñerua... egongela baten, etxetarrak mesa kamilla inguruan bilduta dagozela, konpontzen dirazen misterixuak ("teatro narruzkero", garai baten gaiztoki esaten genduan moduan). Lokal zahar baten garbiketatik etorri dirazen 8 liburu dakadaz zain (saguak jan barik zeguazenak), eta irakortzeko gogoz, bai horixe!
