Majia ala antzerkixa
Igaztik jabik seme zaharrena heriotzian asuntuari bueltaka: jokuetan hau edo bestia hil bihar dabela, hildakuekin zer pasatzen ete dan, txarri-sahieskixa hilda ete dagon, aittitta Armando eta amama Inesen hillobixan asuntuak, hautsei buruzko detalle zihetzak... galderak kezka barik egitten jittuk, halan be; plastiliniari edo kobei buruz galdetzen daben leztxe. Hasieran harrittuta hartzen najuan jakinmin hau, tabu-apurtzaillion etxian be tabu txikixak egoten diralako; baiña oiñ batzutan barriari eusteko be biharrak izaten jittuadaz (gaiñera, ze kristo, islan lurperatuta dagozenak be umore onez hartuko leukie; badakitt nik hori).
Bere lagun askok -4 urte- onezkero hasi dittuk katekesi eta halakuetan, eta trazia hartzen detsatenez, laster tokauko jakuk euren ritualei buruzko azalpenen bat emotia. Momentu horretarako, zalantzatan nago azalpenak nundik bideratzia: majiatik ala antzerkittik.
Izan be, batzutan uste dot majixian kontzeptua dala elizako zeremoniak onduen ulertzeko modua. Baiña bildur naiz ia mutikuak ez daben pentsauko eliztarrak benetan goresten dittuezela zoofilia, kanibalismua edo torturia; horretara, gehixago konbenzitzen nau antzerki figuratibo moruan azaltzia.
Eskertuko neuke beste ateoren baten aholkua.
