Irribarre maltzurra
Uste dot “umore ingles” famosuan ezaugarrixa dala zer kontau baiño, zelan kontatzian oiñarritzen dan ironia fiña. Karkaria baiño, irribarria etaratzen dabena: eta liburu honek hala egin desta, irribarre asko etara, eta oso gaiztuak gaiñera. “Enredo” komedien egittura tipikua daka, transatlantiko baten topatzen dan jentian kontura, kontrabanduan pasau nahi diran pitxi garesti batzuk dirala eta. Hori dala eta, parte dibertigarrixena lehelengo bi herenak diraz (azken herena, “enreduan” hari soltiak lotzera eta ohizko happy enda prestatzera zuzenduta dago). Gozagarrixena pertsonak eta euren erretratuak dira: zinema ekoizle ahalguztiduna, kultura gitxikua; familia onetako gaztiak, batzuk aberatsak eta iñuxentiak, bestiak arruinatuak eta azerixak; klase haundiko eta hizkera gongoriarreko maiordomuak... Irakorri dotenangaittik, badirudi giro horretako faunia zala idazle honen espezialidadia, eta asko gustau jata; Aldous Huxley eta George Orwellekin bat nator, beraz ;-) (eurak be Wodehousen jarraitzailliak izan ziran).
