Hetero eta NEM

Ipoiñak oso desbardiñak dittuk, esango najeukek idazliak ez dittuala serie moduan sortu. Tonua, gaixa, estilua, teknikia, hizkeria... total desbardiñak dittuk, bata bestetik. Halan be, Gernikako Sakone tabernako dekoraziñuan legez -aulka bardin bi ez, eta Luis XVI mahaixak Bauhausen onduan- gustoko emaitzia jaukek. Eta batiburrillo horren barruan, panorama komun bat: heteronorma, eta "monogamia ez etiko" tristian bizi dan jentia. Bikaina, gure gizartian erretratu hori!

Eta polemikiari buruz (pertsonaje batzuk identifikagarriak dirazen pertsona errealetan oiñarrittuta dagozela), etxatak ezer graberik begittandu. Esandako moduan, ez dago iraiñik. Ezta pertsona horiek -Jama Jama, Joseba Sarrionandia eta Iñaki Segurola- fikziñuan kontatzen danakin identifikatzeko saiakerarik be. Nik behintzat, hau irakorritta, ulertu juat euren inguruan ezagututako situaziñuak kontatzen dirazela, baiña eurekingo pornografia-sentsazionalismuan jauzi barik, enpatiaz eta errespetuz. Nihil obstat!

Hamen paperjale.eus-en botatako beste iruzkin batzuk (atzetik aurrera):

• Ene, eta "Otsoa" be ezagun-ezagun dok. Errespetuz hau be, bere aho biko jenialtasuna gogoratzen -neuk be entzuten jittuadaz ondiok, haren irratsaiuak- suizidio bati bizirautiaz, eta alarguntasunaz oro har.
• Beste aitta-seme batzuk, hetero totalak (baiña...), atzetik aurrerako collage xelebre baten. Gustau jatak hau be.
• "Han, gure piñarixak; han, gure terrenuak; han, gure ganaua". Txitxarron melokotoiak hartzeko zalien historia bat youtu.be/P9WFdh4Zr3k?si=Bcu_rG23bpQIeLMi kotxiak, parkingak eta istripuak, guztia kontau barik (hori gustau jatak), baiña era berian basarrittar/tabernari familia baten bizimoduan esklabutzia ondo erakusten dabena.
• Idazle amatuan eta editorian artekua: lanbide horretan jiharduenen kodiguak; egoeriak gaindittutako Lucy Jordan baten erretratua.

• Liburuan heterotasuna gustatzen jatak: jente normatibua, marikonadarik bakua, bere bide straightean aurrera harro doiana, katxarreriako traste guztiak jotzen, eta zapaltzen dabizen arrautzeri erreparau barik. #IronicModeOn

  Idazkeria oztopotxua dok ondiok: esango najeukek buruak emon ahala idaztian kontua izan leikiala hori, diñot eze, neuri be pasatzen jatalako hori, baiña norberak buruan argi ikusi arren, irakorliak ulertuko dabenakin gehixago pentsatzia falta jakok igual. Zentzu horretan, Alberdik "morillotasun" pixkat biharko lajeukek: www.fernandomorillo.eu/irakurketa-erraza/

  Baiña behiñ oztopo hori neutralizauta (entrenamendu pixkatekin), gustau jatak lehelengo ipoiñ hori. PhD tesisen giro sofistikauan egindako kuadro inpresionistia, ezin gobernauriko sentimenduen mundu kuriosua.

  Bigarren ipoiñian aldaketia radikala dok, nerabe noventeruen nerabekeri erakargarrixak, haiziak nundik jotzen detsen ez dakixen gaztiak zurrunbillo hormonalian. "Marlon" errez ezagutzen dok bai, baiña ez txarrerako. Bere historia pertsonala etxuat ezagutzen, gaztetan katiatuta izan zeben zurrumurru -ez oso fidagarri- hori kenduta, baiña HALAN BE errespetuz eta enpatiaz ikututako gaixa begittandu jatak. Marjinala edozelan be, neska "heteroen" kuadrilla kontuak jaukek garrantzi gehixena-eta.

  Kubako ipoiña be -a priori morbo gehixago jeukana eta, daitort, liburua eskuratzera bultzatu nabena-, nahikua gustau jatak. Planteamendua bera oso interesgarrixa dok: Karibeko manosfera-inceltasunaren-aurkako-gurutzadan traumatizautako brigadista bienintentzionatu desengañatu biren asaskatzia. Bertako gizontasunan erretratua bat dator ezagutu doten kubatar bakarrakin (o Jolge, zenbatetan gogoratzen doten zure arpegixa coccix teknika osteopatikua praktikau genduanian! 🤣), eta horri gehitzen jakok euskaldun europarren harriduria, diasporakuekin kontaktua egittian (nere kasuan, Argentinako montonero/diktadurazaliak -danak mahai berian!!- eta Mexicoko antizapatistak ezagutzian bizi izan nebana, danak EHko ezker abertzalian babesliak). Begirada kritiko bat, dagoena erakusten dabena (Kuban izan danak hobeto esango jok) baiña edozelan be, kakatza horren erdixan, "Fermin" nahikua egoera onian lagatzen dabena.

  Igarilarixana, pentsau juat patriarka-matxoman-idolo baten erorketa dramatikua irudikatzetik joko zebala, baiña azkenian ez. Egixa esanda, etxuat mezua, edo muiña ulertu.

• Idazkeria arrotza egitten jatak: "umearen gurdiari bultzaka abiatu zen Laida, arrapataka eta odola kantari". Odola kantari? "Zerua ikusi zuen zerua jaten" Haiku meteorologikoa? "Airez beteriko ahotsarekin hitz egiten hasi zitzaion". Neologismoak sortzeko zalia ete dok Alberdi, ala neu nauk rezeptibo ez dagoena?
• Hainbeste polemika, ikusiko juagu hainbesterako ete dan. 😁