Hasibarri, forma onekin
Ibon Uribarri Zenekorta. Irudixa: Bizkaie
Zaborretako beste lora bat. Ez dago hamen literatura landurik, nahikua modu espontaneuan –itxuraz- eta tirada bakarrian idatzittako ipoin txortia baiño. Baiña gehixenak lora ederrak dira, landu bako harri-pitxiak. “Nire itzala” izenburukua da neretako onena, eta inkietantiena aldi berian. Baiña bestiak be, jeneralian, asko gustau jataz. Hermetikuak diraz: idazliak ez dau bide logiko lineala jarraitzen, tar-tar-tar korapillo guztiak azaldu eta askatuta. Biharbada azalpenik ez dakalako da, jakiña, baiña efekto hori gustatzen jata. Gaiñera neure ipoiñei gogoratzen desta: eskoletan redakziño ariketetan asmatzen nittuan mikrohistorien trazia hartzen detset, biharbada gaztetxo guztien idazlanak daken ezaugarrixengaittik: asko lehelengo pertsonan idatzitta dagoz, behin baiño gehixagotan protagonistiak hil eta gero kontatzen dau historixia...
¿Zaborretako loria zergaittik, orduan? Etxepeko basura-lekuan jasotakua dalako; eta papel-oretarako biharrian, zorixonez, irakorlien zirkulorako izango da urtetxo batzutan ondiok. Oiñ interneten billau biot Ibon Uribarrin barri. Gipuzkoako Foru Aldundian 3º Gazte Literatur Lehiaketa honetan irabazi zeban umemokuak ibilbide luzia egingo al zeban onezkero... hala dirudi.
