Harrizko gizona
Nahi barik, liburu hau irakortzen hasi naiz (liburuak berak hartu nabela hobeto esango neukian, andrian mesillan hor zegualako, neri deika, zurrunbilluak itsasontzixa deitzen daben legez). Eta, nahi barik be –oi izarren konjuntziño astronomikua- Mastodonen dabillen Elegose irakorle taldian hilleko liburuakin bat egin dotenez, inpresiño batzuk tut modura doiaz.
"Fakirraren ahotsa" irakurtzen. Hara neu ere, konturatu barik... #MartxokoLiburua ren mobidillan sartu naizen. Mami askoduna,.eta interes doblea gizon ausart hau asko interesatzen zaidanez. San Sebastian txorimaloa, bere burua kristaletan ezartzen duen fakir benetalariaren drama. "Gericaulten zaldiak" hasi berri.
Liburuak pultsu dramatiko itzala daka. Ez dakitt idazkeriana izango dan (Canori irakortzen detsaten lehelengo liburua da) edo gero etorriko danan intuiziñua. Ezin lotarako ordura arte itxain, irakortzeko! (andria eta bixok gabiz, gaiñera, batera eta lehian) #MartxokoLiburua
"Gauza ausartegiak egiteko gai diren beldurtiak", aurreko mizkintasunak ahaztuarazteko beste. "Autoreverse", Yoyesen pasartia kontatzeko efekto surrealistia, amesgaizto baterako egokixa. #MartxokoLiburua
Oiñ arteko "flashforwardetan" gogora etorri jatan musikia Jeremiah Johnsonen "Harrizko gizona" izan da. Madrilleko biktima buitrien harrera adeitsuetan, barriz Orquesta Mondragonen "Mirame (es mi final)" https://youtu.be/Q_IgS_iN7C0 Patetikoa, baiña zentzu errukarrixan.#MartxokoLiburua
Aldapan behera, aldapan behera, etorri da Tinbuktuko ezlekuko amaieria –ederra, halakuetan beti gogoratzen naiz Bernardo Atxagan Villamedianakin-, eta iñun be guztiz enkajau ez zeban bizimodu eta gorpuzkerazko gizonan mundualdixan kontakizuna. Bateronbati entzun detsat Cano ez dala liburu honetan asko “busti”, Imanol Larzabalen asuntuakin; ez dakitt, zehatz esan, nundik hartu komentarixo hau, polo batetiko edo bestetiko bustialdixan faltia ikusten dan. Neretako bai, horixe, bustitzen dala idazlia; kontua da, gaiztuak/onak bereizteko zaliak bagara, orduan bai, kostauko jaku gure moldian enkajatzen daben beredikto finalik topatzia. Konplikaua dan testuingurua ezin izaten da parametro sinplietara ekarri, egixari huts egin barik. Eta nik esango neuke alde horretatik, liburu honek ederto isladatzen dabela pertsona baten izaera poliedrikua. Benetako Imanol Larzabal dan? Ha ondo ezagutu zebenak baiño ezingo dabe esan. Bittartian neri, betiko legez, benetakua eta asmautakua bereizteko gogua geratu jata, nobela osuan zihar seudonimoz agertzen dirazenak identifikatzeko erabilli dogun jokuan jarraipen modura. Asko gozatu dot liburua (kontatzen danaz gain, bere egittura literarixuakin bebai); penia emon desta amaitziak.
Eta duda bat: zer esan gura dau liburuan azaleko hori-gorri kolore jokuak?
