Feministia baiña ez tostoia
Hainbat bidar eskutan izanda, beti alboratu izan juat tostoi feministia zalakuan. Baiña ez, eta asko gustau jatak! (feministia bada, baiña ez tostoia). Idea jenerala sinple xamarra dok, hori be hala da: epikiak hala eskatzen jok (etxagok iraultzaille gaiztorik, danak noble-nobliak), eta emakume-gizonen auzixa be nahikua konbentzionala dok gaur egungo ikuspegittik. Plano biko kontakizunanak ez nok asko konbentzidu hasieran (pentsaeria eta sentimentuak nahastatzeko ustez-femeninua-dan-forma-horrekin), baiña liburuan erdikaldetik aurrera iritziz aldatu juat, Yarince/Itza eta Lavinia/Felipen historia paraleluak argittu diranetik. Hori liburuan plano “esoterikuan”; izan be, plano “erreala” hasiera-hasieratik gustau jatak, eta ustez-maskulinua-dan-forma-horretan (biharra, militantzixia, tiruak) oso ondo konpontzen dok Gioconda, ez jaukak alperrik Belli apellidua! ;-)
