Etxeko trapu zikinak
Asko be asko gustau jata liburua, lehenengo pajinatik azkeraiñok irakortzeko gogua bizi-bizi mantendu destana. Interesgarrixena, bistan da, euskal mundu literarixuan azpijokuen barri izatia da (pentsau nahi dot Gure Gauzak editorial horren "kualitate" eta pertsonai guztiak handik eta hamendik bildutako elementu ustel guztien sintesisa izango dala). Egixa esanda, zentzu horretan joko haundixa emoten dau liburuak, bertako pertsonajiak bizitza errealeko zein pertsonatan oiñarrittuta dagozen asmatzen. Bestalde, ariketa politta da Gaston Berrizar idazlia Jon Miranden orbitan txertatziana, 50-60 hamarkadako Paris eta euskal girua usaintzeko - nahiz eta nobela-nobelia izan, hau da, ez da didaktismuan sartzen; gustau jata hori be. Gero, cosa nostrako olagarruan hazkundiak, cuasimonopolio bihurtzeko bidian, atxekixa emoten dau bigarren maillako gaixak proposatzeko, adibidez helburu jaso baten alde egindako portaera zikiñak barkatziaz; edo hipokresian eta traiziñuan oiñarrittutako harremanak -bere epika eta guzti-. Laburbilduta: aspaldixan ez dotela hain gustora irakorri liburu bat.
