Eskorbuto aditzen - 1991

Urte honetan, Ameriketan saldutako disko ugarixengaittik, 1991ian, Mexikora juateko proposamena etorri jaken. Josu jodiduegi jeguan; bere ordez Iñaki "Gato" Huarte juan zuan biajera. Orduko zuzeneko bat jagok, "Directo en México". 

Mexicotik bueltau ziranerako, Josu ospittaletik urtenda jeguan. Hango harreriakin "berotuta", eszenatokixetara bueltau zittuan (Suicidas, 1992, 2'tik aurrera). Orduko zuzeneko bat jagok, Trujillon (Caceres), abuztuan 31kua. Grabaziño kuriosua dok: erritmo lento xamarrian (uste eze Josu eta Jualma oso kaskauta jeguazela) baiña txukun geldittu jaken.

Gaiñera estudixuan sartu zittuan beste disko bat grabatzera:  "Demasiados Enemigos". 1991 amaieran urten zuan, Matraka diskoetxiakin. Santurtziko portuan argazki saio bat egin juen -zaldixa eta mariñelak, hain lotuta-, 300 irudittik gora hartuta. Hirurak batera egingo juen azkena izan zuan, baiña euren arpegixetan ez jagok melankolia izpirik be. Gehixago esango juat: diskuan, harrigarrixa dok kantuen umoria (baltza, eta bestelakua), indarra eta herixotziari egindako desafixua. Energixa positiboz betetako arnasa dok, exitus aurretik. Aurkezpen bira bat be abixau juen, baiña Josun osasunak barriro txarrera egin juan, eta segiduan erretirau bihar izan zuan.

Artian ni Balentzian najenguan, fisioterapia ikasten. Nere soiñu bandan, garrantzi gehixena neure lehelengo nobixiak lagatako kasetak izango zittuan (Silvio Rodriguez-eta), eta Ràdio Klara. Mainstreamian jebizenak, ostera: "No me importa nada", "Veneno en la piel", "La abuela", "Corazón de tiza", "Sacrifice", "Espaldas mojadas"...