Eskorbuto aditzen - 1988/90
1988an, "Las más macabras de las vidas" (autoekoiztua, Buto Eskor). Hau be 1990 hamarkada amaieran lortuko najuan, osorik entzunda; baiña urten zanian, Elgoibarren living la vida loca, ba guztiz oharkabian pasau jataan, edo taberna/txozna/gaztetxietako fondoko musika lauso modura. Izan be, parranda espiritutik oso aparteko biharra dok: illun-illuna -bistan dok Josuk eta Jualmak heriotziari aurpegira begiratzen jiharduela-. Aldapan behera joiazak, freno barik, eta atzera kontaketan. Testuinguru horretan, disko honek edertasun edo argittasun arraro bat jaukak, neuretako, Eskorbutoren kanturik onenetakuekin (euren artian onena, "Sangre"). Azkenian, baiña, euren azken diskua izateko itxuria jeukan honek "bonus" batzuk izango jittuan.
Urte horretan Inglaterrara juan nintzuan estraiñekotz: Lytham, St. Annes, Blackpool, YMCA, Piccadilly Circus, Camden Town... Eta baflietan: "Is this love", "Unchain my heart", "We'll be together", "Never can say goodbye", "En algún lugar", "Always on my mind", "Wonderful life", "Camino Soria", "Sign your name", "Together forever", "Eloise", "Gimme hope Jo'anna", "Chas y aparezco a tu lado", "La madre", "Ye ke ye ke", "Perfect", "The twist", "Asimbonanga", "Don't worry be happy"...
1989 eta 1990xan Eskorbuto "koman" egongo zuan talde modura: euren esanetan, "tontuana" egitten ibilli ziralako (Josu eta Jualmari elkarrizketia, Kruzes, 1991 - 12'); halan be, itxuraz Josun osasun beherakadiak asko zamatu juan taldian denpora honetako dinamikia (Jualmari elkarrizketia, Moso 1992 - 7')
