Errenteroak eta nagusiak
Artikulu honetan, andre batek aintzinako Santo Tomas eguna gogoratzen du, 1887ko ospakizunekin alderatuta.
Dirudienez, idazlea etxe aberatseko alaba da: errenta ordainketa, behinzat, baserri-jabeen ikuspegitik azaltzen du. Beharbada hauxe da interesgarriena: errenteroen bertsioa baita ezagunena (eta dramatikoagoa).
Aintzinako jaki-txoznen azalpenak be ba du bere zera: sukalde ekonomikoak herriko kaleetan zehar...
Badirudi nagusiek errenteroak sukaldean hartzen zituztela bazkaltzera, eta etxekoandrea arduratzen zela haiekin. Nagusiak berak ez dirudi “jente baju” horrekin batera bazkaltzen zuenik. Kontakizun honetan, behintzat, bazkalburuan baino ez da agertzen, maizterren omenaldia jasotzeko...
1887an berriz, Donostiako gazte dirudunen festa giroa Konstituzio Plazatik Gran Casinora pasatua zegoela dirudi (Kursaalera), eta idazleak baserri giro hura faltan botatzen du.
Interpretazio sozialak alde batera lagata, erretratu polita eskeintzen duen artikulua da.
Jatorrizko dokumentua:
- LA CANI, Rosi. 1887. Santo Tomás. Antaño. Ogaño. Euskal-Erria Revista Bascongada XVII:564-567. Donostia.
Dijitalizazioa: Sancho el Sabio Fundazioa 2011. http://hdl.handle.net/10357/2813