Emoziñoz hasi, teorixa politikoz amaittu
Liburuan lehelengo zatixa trepidantia dok, ETAko sekuestrua, satorran asuntua, poliziakuen mobimenduak... euskal kakatzak, benetan be, thrillerrandako ezinbesteko baldintzak jittuk eta gizon honek ba jakik zelan erabilli. Hortik aurrerakuak, ostera, politika-fikziñua dittuk, Bikilan optimismo kronikotik kutsauta, eta ritmua desagertziaz gain, etxataz hain sinisgarrixak egiñ: EAJ-ko lehendakarixak ezker abertzaleko espiritu batek poseidutakua emoten jok (“biolentzian monopoliua dakagunok be egitten doguz gure pekatuak...” eta halakuak esanda); pertsonaje gehixenak katedratikuak emoten jittuek, teorixa politikuaz berbetarakuan, filosofo klasikuen estiloko parrafada dialogau luziekin; eta ETAzalien artian be ixa danak jarraittu biharreko bidian dudetan jabizak, burruka armaua laga biharrian ixa-ixa, eta ortodoxixian defendatzailliak faltan botatzen dittuk (españolisten aldetik ba dagozen moduan).