Beste kúrtiña bat gitxiago
Erakunde batek emon leikian bekian dirua benetan ondo erabillitta dago, halako biharrak ekoizteko bada. Erosi nebanian pizkat atzeraka egitten zestan liburuak: totxo demasa da, politikian gaiñian, eta ixa irudi barik, dana letria. Baiña erronka pertsonal modura dakat, Eibarko historixiari buruz harrapatzen doten guztia irakortzia, eta beraz hor sartu neban irakorgaixen kolan.
Amaitzen nabillen honetan, 180 gradutako iritzi aldaketia egin dot. Hasten dan momentutik amaittu arte, nere interesa mantendu dau liburuak. Beti da atsegiña gauzak deskubritzia, eta neretako oso argigarrixa izan da 1780 aldetik 1876rako tartian eibartarrak zertan zebizen ikustia. Neretako sasoi illun eta despertsonalizaua zan horretan, foko indartsu batekin sartzia lez izan da, izen-abizenekin eta eguneroko bizimoduan usaiñ indartsua hartuta. Izan be, sekulan ez neban irakorri halako historia libururik. Gotzonek azaltzen dabenangaittik, historiografia klase baten ezaugarrixa ei da “mikrohistoriak” aztertzia Historia panorama orokorra pinttatzeko. Hori erabilli dau hamen: artxibuak arakatu eta arakatu, gutunak, billera aktak eta beste milla papel eta informaziño soltietatik orduko Eibarren historixia harilkatu leike, izen-abizen konkretudun pertsonen ibilbidiak urtietan zihar aztertuta eta konklusiñuak etarata. Maiztegik Erdi Aroko liburua be artxibo lan garrantzitsua eginda idatzi bazeban be, guztiz modu diferentian egindako sintesisak dira, liburu bixak. Oso interesgarrixak, bakotxa bere estiluan.
Herriko nere linea kronologikua badoia osatzen: oin dala urte gitxi 1880 aldian hasten zan nekixana (Toribio Etxeberria irakorritta). Gero, Maiztegin liburuakin XIV-XVI sigluak deskubridu nittuan (Egoko Jaunan sasoi nebulosuei kuku eginda, Erdi Aro Bajuan). Oiñ ostera, erdibideko urte batzu agertu jataz begi bistan, aittitta Akilino eta bere lagunen ibilbide politikuan aurrekari zuzenak hain zuzen be, idazliak hitzaurrian aittatzen daben lez.
