Apartheidaz gozatzen
Irudixa: Alexas Photos (https://pixabay.com)
Zorionekuak gu, etxe parian ipiñi deskuen parkia laboratorixo ezin hobia dalako eta “el sueño de La Razón produce momorros”.
Aurreko baten momorro txiki baten portaeria findu eta bide onetik bideratzeko ezinbestekua dan eguneroko beste mikrogertakari hórretako bat ikusi neban. Danok dakigu zer dan umien arteko jazarpena, betidanik gertatu eta gertatuko dana, gaur eguneko patologizaziñuaz aparte. Tira: ume batzuk makarra txiki bat daroiela barruan, eta beste batzu mendeko izatekua. Hori bultzatzia, Naturalezian legiak eta senak agintzen dabenari fidel izatia zeregin garrantzitsua izango da gurasuendako.
Edade askotako umiak zebizen tutuetan gora eta behera, eta euren artian hiru urte ta erdiko mutiko bi (ondo dakitt hori, Nikon “kinttuak” diraz-eta). Urte bi ta erdi inguruko neskatxo bat zeken begiz hartuta, eta hari zarataka eta gauzak botatzen ziharduen, pipa azalak-eta. Ez zeguazen burruketan, eta ez zan hasarre baten ondorixoz: beste barik, pertsona bat markau eta despreziatzian gozamen atabikuaz gozatzen zeguazen. Klub exklusibo baten partaide izateko pribilejiua dastatzen. Danok dakigu –nahiz eta hori aitortzia politikoki zuzena ez dan- horrek zelako plazerra dakarren.
Gure umien, errege txikixen mugagabeko zorixona billatzen dogun neurrixan, garrantzitsua da, guraso amantisimuok, instinto basikuok errespetatzia eta ez hori bakarrik, bultzatzia bebai: indartsuak agintzen, eta ahulak bendeko. Beti hala izan bada, ona izango dan seiñale.
Umien portaeriaz gaiñ, gurasuena be fijatzeko morokua izan. Pasatzen ziharduanaz jabetu zanian, jazartutako neskian aittak tokia emon zetsan mutikuei; jarrilekutik jaiki barik baiña hasarre tonuan (“Eh! Zertan zabizie? Halakorik ez egin gero, eh?”) edo halako zeozer. Harek etaratako zaratiakin, orduan begiratu zeben mutikuen ama bixak (metro pare batera zeguazen baiña alkarrekin barriketan) eta euretako baten reakziñua jaiki eta beste aitta horrengana juatia izan zan: “Aizu! Nere umiari neuk egingo detsat errixetan. Aittu?”.
Tipua isilik geratu zan (ai ni harrapau izango banindu...). Umiak iges eginda zeguazen ordurako, eta aldapara gaiñian lau metrora zeguazen makarra txikixeri emondako errixetiak zera gogoratu zestan, ba... kuarteleko koronelak bere mendeko poliziakuari emoten detsana, honek egindako torturak epaitegira allegau dirazenian: “Larrañaga, Larrañaga, he, he, he... halakorik gehixago ez egiñ, konforme?... hurrenguan kontu gehixagoz ibilli hari, tunanteee....”.
Makarrak makarra, eta bendekuak bendeko, bai: baiña formak gorde daiguzen behintzat.
****
EGUNERAKETA: 2023-I-14ian, amaittutzat emoten dot nere "guraso estreinatu berri" fasia; atzetik etorriko dirazenendako, erabilgarrixa izan leikialakuan, momorró txiki bat sortzeko aholku guztiak hamentxe ipiñi dittudaz.
