Aittitta Akilinon denporako best-sellerra
Trilogixian azken alia (bigarrena irakorrixa jaukat, “Veinte mil leguas...”, eta lehelengua falta, “Los hijos del capitán Grant”). Ondo amueblauta jeukan burua Julesek, bai horixe: kasu honetan liburua gizakixan adimenari gorazarre haundixa da, Cyrus Smith injeniarixan pertsonifikauta. Harek giduatuta, Hego Pazifikoko ugarte isolatu eta basatixan jausten dan naufrago taldiak zibilizaziño txiki bat eregitzen jok, zerotik hasitta Atxeki honekin, idazliak naturaleziari etara leikixon etekiña azaltzen dau, ariketa zientifiko interesgarrixan: kazia eta peskia (esku hutsezkua, eta tresnekin); animali basatixen hezkuntzia; azterketa geologikua eta mineralen bereizketia; igeltseritzia eta ontzigintzia; botanika medizinala; astronomia eta geoposizionamentua; kimikia eta metalurgixia (oiñarrizkua eta aurreratua); ehungintzia; otzaragintzia; itxasontzigintzia; kristalgintzia... Hauxe dok liburuan funtsa, helburu nagusixa eta parterik onena; hortik aurrera lizentzia literarixo majuak hartzen jittuk (zentzu txarrian) baiña helburu didaktikua sobran betetzen dabenez, barkatzeko morokuak diraz.
Hori bai, gaur egunian etxakixat halako libururik haiñ errez argitarauko litzakenik, kontuan hartuta nitroglizerinia eta bestelako gai inflamable eta explosibuak fabrikatzeko azalpen basikuak sano-sano emoten dittuala Verne jaunak.
Nemo kapitain aguretuan nundik-norakuak jakitziak be suspense ona emoten jetsak nobeliari; Jules aluak etxok azken hogetamar pajinetaraiñok argitzen islako misterixua... (718 pajinatako ladrillua izanda).
