Urjentzixazko egutegixa
)
Burgoseko espetxia, 2002ko Iraillak 19.
Giro ustel honetan, zaborra baiño gitxiago gara. Zikiña baztarretan, haixe pobria, leiho sariak. Kartzeleruen aurpegixan indiferentzixia, eskorixa hutsarekin tratatzen balegoz legez. Eskubidiak kanpuan geratu jakuz, eta hamen kargamentu hutsa gara, zabor kargamentua. Zikiña korputzian, izardi ustela, guzti honen antzakin ohittu bihar, bestela ¿zelan bizi?
Nere egoera barrixa onartu eta kontzientzixia lasai daukatelako, arnasia hartziakin konzentratzen naiz. Orduan Mutrikuko atxetako hondar lodixen gañian nago. Nere korputza libre dago, eta itsasuak eta ariak ulia eta azala garbittu destez. Onduan zaittut Oihana, eta munduko gauza txikixetaz berbetan ari gara, begixetara begira. Zure kobrezko azalak eguzkipian dir-dir egitten dau. Besarkau eta gañian bueltaka gabiz. Laztantzen zaittut eta alkarren usain ederraz mozkortzen gara.
Zer egingo detzat ba, lagun. Momentu hónek nere bizitzako azkenak baliraz legez bizitzen ari naiz, eta gutun, alkarrizketa, begirakada bakotxa benetako sentimenduz gaiñezka doia. Eta iges egitteko momentuetan be, pasiñoz eta transparentzixaz sentitzen dot.
Valdemoroko espetxia, 2002ko Iraillak 20.
Atzo eta gaur ezagutu dogu “kunda“ famosua, herixotziaren autobus bildurgarrixa. Atzo Basauritxik goixeko zortziretan urten, eta ertzain furgoneta baten juan giñan yonki bi, txorizo bi eta gu. Nanclaresen guardiazibillak banakako gela estu marroi itxu hoietan sartu gaittue, eta Burgosera. Hantxe pasatu dogu arratsalde guztia, ziegatik urten barik eta banatúta (Sorixako Miguel izan dot txabolo laguna). Gaur goixian goix jaiki eta barriro zerraldo haundi horretan (orainguan bixok batera) Burgosetik, Palentzixara, handik Valladolidera, gero Segovixara eta azkenik hona, Valdemoroko espetxera. Hamen Pablo bildurrak hartu dau. Ni lasai nago. Aparteko galerixa batera ekarri gaittuez, beste presuengandik aldendúta. Galerixa guztia hutsik dago, eta azkeneko ziegetan jarri gaittuez, pasilluaren amaixeran. Jipoi bat hartzeko tokirik egokixena. Nik saihets bat daukat hautsitta, eta horrek bakarrik kezkatzen nau. Horma guztia euskerazko pintadez beteta dago.
Valdemoroko espetxia, 2002ko Iraillak 21.
Azkenian gabian ez da ezer gertatu. Espetxe osuan hiru preso politiko ei gagoz bakarrik, gu bixok eta Granadako Antonio, okupa bat. Antza danez, euskaldunok beti ziega bardiñetan sartzen gaittuez, isolatuta.
Ez dago igesak ekiditeko aparteko neurririk. Alanbradak trókelautakúak diraz, laban antzerako ertzdunak. Aintxiñako alanbre okerrak baiño arriskutsuaguak. Baiña gaur egunian ¿zertarako iges egin? mundu zabala kartzela haundixa bihurtzen ari dan honetan. Kontrol sozíala zorrozten ari da, lehen baiño leunago itxuria, baiña sakonagua izakeraz. Benetan trebia da Anai Nagusi barrixa.
Onduan beste euskaldun bat sartu dezkue, Karlos Almorza. 9 urte daroiaz eta 10 faltan, andoaindarra. ETAko hónek ba dauke bai, borondatiaren indarra. Ezinbestekua, oihan honetan superbizitzeko. Morroiak Historiako karreria egin dau taleguan, eta Artiaren Historixia hastiar dago. Bittartian, hiztegi bat egin dau: egipziera-euskeria!!! Berak ba daki zein egoeratan gagozen. Ezin dogula etxera deittu, eta gure familixakuei ez detzela esango nora garoiezen; horrengaitxik etxeko telefonua eskatu dezta. Berak bere familixiari deitzian, haiei nere etxera deitzeko esango detze, gitxienez Valdemorotik pasau garala eta ondo gagozela esateko. Gero urdiñak gauzak batzeko agindua emon dezkue. Ba goiaz kundan barriro. Beste lagun bat, hormigoi-horma tarteko txango aluzinatu honetako bidian geratzen dana.
Kanpora gindoiazela, beste euskaldun birekin kurutzatu gara, Joseba eta Jose Mari. Animuak emon besterik ez dezkue egin, dirua eskeiñi, edozertan lagundu guran, gure partez etxera deitzeko prest... benetan eskertu egitten da berotasun hori, zulo baltzaren barruan elkartasuna da helduleku bakarra. Eta zelan ez, kuriosua da izperringittan hainbestetan aittatutakuak aurrez aurre topatzia: Karlos (Andoaiñeko Pedrito), Joseba (Urrosolo)... zulo baltzeko lagun bihurtuta.
Aranjuezeko espetxia, Iraillak 22.
Hunkigarrixa da, kartzela zapaldu orduko gure etorreriaren barrixa zelako bizkor zabaltzen dan. Segiduan datorkuz mezuak politikuengandik: aholkuak, laguntza eskaintzak... euskeraz mintzatzen diran abots misteriotsuak, aurpegi bakuak.
Gaur bisitxia. Pizkat harrittuta geratu naiz kalian gertatzen diharduanarekin. Bizitzia hain da laua ta ixilla hamen... Giro politikua sutan ei dago Madril eta Gasteiz artian. Eta guri dagokigunez, astion bidaldu dogun gutun zaparradiak eta etxekuak egitten ibili dirazen prentsa bulego lanak su ederra ixotu dabe. Gaur bertan Pabloren anaia eta Oswaldo Javier Vizcainorekin egon dira alkarrizketan Radio Euskadin. Astion Xabier Morenok Radio 3en programa monografiko bat eskaini zeskuan. EA eta Batasuna alderdixak euren estrukturak eta abokatuak jarri dittuez gure esku... Eibarren kartelak dagoz, Matrallako irratixa martxan... zaratá ederra etara dau ónezkéro eta danok dakixe gure bertsiñua, antza. Baitta Murtzixa eta Valentzixako egunkari batzutan be etara ei gaittue.
Orain hurrengo pausua: bixar seguraski juango gara Audientzixa Nazionalera déklaratzéra, eta orduan ikusiko da ia karguak mantentzen dirazen edo ez, eta mantentzen ba diraz ia epaiketararte kartzela prebentibua ezartzen dezkuen edo ez. Hori jakiñ arte, lana ondo eginda dago eta pakia momentuz.
Arduratuta nago Oswaldorengaitxik. Oposaketa oso garrantzitsuak daukaz datorren astian eta auzi honek ikasketa orduak jango detzaz. Bixar edo etzi urtengo bagiña! Holan neuk hartuko neuke auzi guztixan arduria. Ia hola ba dan...
Aranjuezeko espetxia, Iraillak 23.
Gaur goixe osua pasatu dogu ofiziñetan, edukádoría eta asistente sozíalaren zain. Betikó papelak, betikó galderak... “traslados“ saillian gagozen guztiak pasatu gara, eta bakotxari modulo batera bidaldu. Atzo beste politikuak 3,5,6 edo 7 moduluak eskatzeko esan zeskuen, eta ez juateko iñundik iñora 4garrengora, han euskaldunekin arazuak egon diralako. Hala egin dogu ba. Baiña edukádoríak ez zeban nahi, gure inozentzixia eta birjintasun morala terrorista gaiztuengandik babestiarren seguraski... ¡ene ba, zelako onak dirazen kartzeleruak gero!. Gauzia da, “traslados“ saill honetatik beste guztiak eruan dittuezela gu ezik. Eta hori ekipaje guztia plastiko poltsa haundixetan sartu eta gero. Bati galdetu, bestiari galdetu... kartzelero batek bez ez daki ezer. Bost bat ordu zain egon eta gero, gaurko gabia berton pasatuko dogula esan dezkue.
Gurekin jolasían dabiz. Ez dabe nahi gu beste euskaldunekin kontakturik izatia.
Gaiñera, gaurtik aurrera posta eta telefono deixak interbeniduta doguzela jakiñarazi dezkue. Atxekixa: banda armatuko kide posibliak izatian, arriskua ekiditeko...
eutsi gogor! denok batera,esperantza galdu barik,,
EUSKAL PRESOAK EUSKAL HERRIRA!