Espainiar estolderixatik bidai aluzinantia
Iraillaren 14an Bilbon, herrixak ezetz esan zetsan partido politiko baten legezkanporatziari. “Gora Euskal Herria!“ lelopian, ideológixa guztietako 50.000 bat pertsona bildu zirazen herrittar talde independiente batek deittuta. Auzitegi Nazionaleko epaille-izar Garzonek manifestáziño hori legezkanporau zeban arren, Eusko Jaurlaritziak baimendu egin zeban. Hala eta guzti be Jaurlaritza honen Polizixa Autonomikuak manifestáziño baketsu ha bortizki galerazi zeban, oraindik argittu barik daguen jokabide ilun batez. Erasua azken 20 urtietan gogoratzen dan basatixena izan zan, bertan 30 zaurittu larri eta lau atxilotu izan ziralarik, “desordenes públicos“, “atentado“ eta “terrorismo“ akusáziñopian. Atxilotuetatik bi –Pablo eta ni- espetxeratu egin gintxuezen hiru astez, gero baldintzapeko askatasunian eta Auzitegi Nazionalian epaitzeko zain utziz.
Kontakizun hau espetxian idatzi neban barrukó inpotentzixiari halako urtenbidia emoteko, kartzelan zenbat denporatan egon biharko giñan ez genkixala. “Azpi-mundu“ horretatiko bidai honetan alúzinatzen egon nintzan, irrealídade sentsaziño etenbakuan. Ez naiz sekulan preso bati bisitxia egittera juan; ez daukadaz ez senide ezta lagunik be han. Ez naiz ezker abertzalekua be, eurak halako gaixetan izaten dabien eskarmentu bakua beraz. Espetxiei buruz, kaleko karteletan edo egunkarixetan irakorrittako barrixak neukazen bakarrik. Ba nekixan, jakin, presuaren bizimodua latza zala, eta batez be preso politikuarena; baiña oso desberdiña da larrutik bizitzia. Izan be, ezíñezkúa da kaletik espetxe barrukó sasibizitzia ezta imájinatzía be, hain da ziharkatu-eziñezkua mundu bi hauen artian daguan erromaria. Idazki honetan mundu illun honi buruzko perspektiba desberdin bat ikusi leike, esandako moduan kártzela ta presuen gaixak aurretik ezezágunak dittuan pertsona baten eskutik. Biharbada ikuspuntu hori interesgarrixa izan leike. Amazonixako indigena batek New Yorkeko kalietatik ibilli eta gero egingo leukian kontakizun aluzinatuaren parekua.
