Pasion hittana
Serafin Basauri jaun agurgarrixak blog honetako hizkeriari buruzko kritika konstruktibo bat egin dezta, eta interesgarrixa danez hamen erreproduzitzen dot. ¡Irakorleren bat badago, ez deixala nere hizkuntza eredua hartu! Ikasle bat besterik ez naiz. Jakizu beraz, irakorle, oraindik aurrera idazkeria aldatzen ba dot zergaittik dan. Eta eskerrikasko Serafini! "saiaaaa zaitezteeee beste guziiiyaaaak..." Oier Serafiñek: Oier Gorosabel bere orakuluan eta Amatiñok "horraittiok" dala-eta idatzittako erantzunian, hittanuaren erabillerako akatsak aittatzera noia; ez neri akats billa ibiltzeko afeziñua daukadalako, akatsok zuzentzia oso errez daukazuelako baiño. Gure zaharrak ez eben gramatika biharrik hittanua primeran erabiltzeko, berez urtetzen jakuen gramatika legietan pentsatzen jarri barik. Noian harira: Hiketan, kontuan izan bihar da, menpeko esaldixetan ezin leikiala (1. eta 3. personetako adizkixekin) ezin leikela iñolako atzikirik erabili: orduan, nintzuala, jaukatela, egon *zuanian..., txarto dagoz eta "neutruan" idatzi bihar dira, nintzala, daukatela, egon zanian... Oier: orakuluko idazlanak gustora irakortzen jittuat. Hiketia norberan buruakin aproposa dok estilo horretarako. Hiketian gaiñian seguru ibiltzeko Zubiritarren "Euskal Gramatika Osoa" ikusi.
