World without End
Badirudi gaur ez dagoela beste berririk munduan. Mundua ez da amaitzen, baina beti gauza beretxuetaz gabiltza.
Sustatun goizean agertu da berria eta halako zarata modukoa sortu da euskal sarean.
Urtea ondo bukatzeko edo ingeleseko klaseak hartzen hasi nintzen (berriz) abenduan. Beharrezkoa zen, lanean erabili behar nuela eta. Baina noski, apuntatzea ez da nahikoa. Mutiko txikia baloiari begira sumatzen duen zenbait aitak Ronaldinhoren botak erosten dituztenen tankeran, liburuak ingelesez irakurri behar nituela erabaki nuen.
Behin, Donostiako San Martin merkatuko FNAC-ean nengoela Ken Follett-en azkena ikusi nuen. Lehen zatia asko gustatu zitzaidala eta erosi egin nuen (artean gaztelerazkoa ateratzeke zegoen).
Hori liburu puska!!. 1.111 orri dauzka. Nik uste nahita luzatu zuela liburua kopuru polit horretararte. Tamaina garrantzizkoa bada, liburu potente bezala defini dezakegu.
Erosi nuen, eta logelako apal batean egon da negua pasaz gaur arte. Sortu den zarata dela eta berriz hartu dut eskuartean.
Ez dakit zergatik, baina bukaeratik ireki dut eta Ken lagunaren argazkiari begiratu ostean orriaren behekaldera begiratu eta "Author photograph by permission of Quintas - Fundación Catedral Santa Maria".
Horra Ken-ek Gasteizi egindako beste aportazio bat. Liburuko argazkia bertan eginda dago. Euskal kutxua dauka liburuak. Banioen nik maitasunez begiratu zidala liburu dendan!. Txorakeriak alborantz utzita, argiago esan zezakeen non hartua zen argazkia.
Bestalde, sortu den iritzi-trukea dela eta. Nik uste onura ekarriko diola istorio honek Gasteizi. Ez dakit zenbat pertsona joango ote ziren Da Vinci Kodea liburua baino lehenago Edinburgh ondoan dagoen Rosslyn Chapel-era, baina fenomenoaren ondoren, Eskoziara joan nitzenean pare bat lagunek galdetu zidaten ea ikusi nuen. Eta orain halako zerbait gertatuko da, ziur. Jendeak hor nonbait irakurriko du Kingsbridge-eko istorioa idazteko Gasteizeko katedralean oinarritu zela eta zuzenean ikusi nahiko dute. Laster ditugu jubilatu ingelesak katedralean bueltaka.