Zer du Idoia Mendiak Beatriz Artolazabalen aurka?

Egoki da eta zuzen gure ordezkarien arteko harremanen berri ahal bezain xehea izaten ahalegintzea, batik bat hedabideetan ageri ez direnak, herritar arruntok, behin goikoen tentsioak eta indar korrelazioak ezagututa, perspektiba errealistagoa lor baitezakegu osotasunaz. Helburu etiko-politiko horrek txutxu-mutxuak zabaltzeak eragin diezazukeen  erru sentimenduaren gainetik egon beharko luke.  

Lehengoan, bazkaltzen ari nintzela, Idoia Mendia eta bere senide batzuk alboan jarri zitzaizkidan. Hiru heldu ziren eta gazte bi. Familian Mendiak agintzen du. Jatekoa atera baino lehen hustua zuten lehenbiziko botila ardoa eta bigarrena ekartzeko agindu zioten zerbitzariari. Bigarrena ere irentsia zuten bazkaltzen hasi orduko.     

Horrela, beroan, Idoia Mendiak Beatriz Artolazabali buruz: "esa es más de pueblo que..."; “jode, la Bea, ¡qué vaga es!” 

Kafea hartu eta banindoan, baina Mendiaren inspirazioa sumaturik gelditzera deliberatu nintzen. Eta ez nintzen damutu:

"A ver, con la gravedad las tetas se te van cayendo, yo no voy a dejar de llevar sujetador”.

“Tú, Alfonso (senarrari), de joven, cuando salías a perrear sin calzoncillos...".

Pertsona umoretsua iruditu zitzaidan, bizia; izugarri irabazten du bere burua nahi duena esateko libre sentitzen duelarik, eta hori ez zaio edonori gertatzen.