Udaberrian hil zen Little Richard

Maiatzean joan zitzaigun bere burua rock’n’rollaren arkitekto izendatu zuena. Afrikar-amerikarra zen, baina bazituen halaber arbaso cherokeeak. Sarritan zabaldu zuen judua ere bazela. Bolada batzuetan kosher jaten zuen, sinagogara zihoan (urte oso batean behin bakarrik huts egin ei zuen) eta sabbatha errespetatzen zuen (ostiralean hasita gainera). Bere bizitzako auto-istripurik bortitzena nozitu zuenean, ospitaleko ohean esnatu eta han zuen edonon edonoiz ageri den Bob Dylan aulki batean eserita. Dylan etenik gabeko zazpi orduz mintzatu zitzaion sabbatha errespetatu beharraz. Richardek sabbath zelako uko egin zion Rod Stewarten etxera festa batera joateko gonbite bati. Judua zelako ez omen zion inork jaramonik egiten, ez rock’n’rollaren benetako arkitektoa izan zela esaten zuelarik, ezta bestelako adierazpenei ere.

Familia baptista txit erlijioso batean hazi zen. Apaiz adbentista zuen aita. Ez zuen semea maite. Aitaren hizkera erabiltzeko, Little Richard jaiotzez zen amorfo samarra: eta egia da, besteak beste, hanka bat bestea baino franko laburragoa zuela, eta arazoak zituela ezkerreko aldakan (izar distiratsu bilakatu eta gero ere, elbarri-aulkian eserita agertu beharko zuen batzuetan oholtzan). Bestalde, makillatzeko eta emakumeen soinekoak janzteko joera zuen. Nerabezaroaren hasieran aitari aldarrika entzun zion semeaz lotsa zela, hobe marikoi ergel hura jaio izan ez balitzaio. Gogor jipoitzen zuen.

Arrakastaren gailurrean politoxikomano bihurtu eta sexu gehiegikeriatan amildu zen. Autobus-geltoki bateko komunetan gizonei txiza egiten zuten bitartean espiatzeagatik atxilotu zuten. Zenbait urteren buruan, Jainkoak seinale batzuk bidali zizkion eta haurtzaroko federa itzuli zen, eta bide batez juduen federa ere bai. Konbertsiora arte gay izana zen, armairutik irteten aurrenetakoa, baina Jainkoak jakinarazi zion zerbaitengatik sortu zituela Adam eta Eva, eta ez Adam eta Manolo; epifania horri esker bihotza Jesukristori eskaini eta hetero bilakatu zen, nahiz eta aurrerantzean ere behin eta berriro eroriko zen bekatuan.

San Agustinek, Xabier Letek eta heroinazale eta alkoholiko-ohi askok bezala (George W. Bush margolaria konparazione, AEBeko presidente-ohia), bere konbertsioa era teistan interpretatu zuen Little Richardek ere. "Esperientzia erlijiosoaren ugaritasuna" hitzaldi-bilduman, William Jamesek, teistaz gain, konbertsioaren beste bi interpretazio-mota nabarmendu zituen: bata, estoikoenaren edo hippienaren gisako panteista-idealista, Pierre Hadotek 1981ko Gogo-jardunak eta antzinako filosofia-n eta ostean argitaratu zituen liburu gehienetan ikuspuntu desberdinetatik azalduko zuena; eta, bestea, mediku-positibista.

Azalpen teistaren arabera, grazia jainkotiarrak erabakitzen du izaera berri baten jaiotza, behin zaharra zinez utzi eta gero. Panteisten ustez, berriz, birjaiotza ni pribatu estuak unibertsoaren izpirituarekin edo inkontziente kolektiboarekin bat egitean gertatzen da, orduantxe erortzen baitira bakartzen gaituzten mesfidantzaren eta antsietatearen hesiak. Azkenik, azalpen mediku-materialistak dio prozesu mentalik sinpleenak libreago dabiltzala beren kabuz jarduten uzten diegunean. Baldin eta sinpletasun hori goraldu nahi badugu, gailurreraino igo, han goiko prozesuek erregula ditzaten, soilik lortuko dugu oinarri sinple hura inhibitzea. Esperientzia erlijiosoaren ugaritasuna-ko laugarren hitzaldiko 23. oinoharrean deskribatzen ditu William Jamesek hiru ziaboga-mota horiek. Liburu hori Erlijioaren Filosofiari zaio Good Golly Miss Molly rock’n’rollari izan zitzaionaren antzeko zerbait.