Transgresioa eta sakrifizioa
Bataille, Roger Caillois, Kojève, Jean Wahl, Klossowski, Michel Leiris eta beste batzuek Soziologiako Eskola fundatu zuten 1937an eta bertan ibili ziren 1939an desegin zen arte.
Elizarik gabeko sakratutasun baten bila aritu ziren, sakratu laiko baten bila.
Bataillek transgresioari lotu zion beti sakratutasuna.
Esaterako, bere amaren gorpuaren aurrean masturbatu zen, ama hilaren gainean isuri zuen hazia.
Bestalde, Bataillerentzat sakratuak aldez aurretik sakrifizioa eskatzen du; nabarmena da hori kristautasunean, René Girardek azpimarratu duenez.
Hilketa baten ostean, hiltzaileak eta lekukoak biltzen dituzten oroitzapenek, damuek, sentimendu nahasiek adieraziko lukete sakratua.
Eskolakideen artean lotura erlijiosoa piztu nahian, Soziologia Eskolako zenbait partaidek biktima bat aurkitu zuten, bere burua sakrifikatzeko gertu zegoen emakume idazle bat, ingelesa.
Baso batean hiltzea erabaki zuten.
Idazlea gertu zegoen sakrifizioaren biktima izateko, baina Bataille eta bere lagunak ez ziren hura hiltzeko gai izan, eta emakume idazlearen ordez zimino bat immolatu zuten.