Sofistak

-Fisis eta Nomos-aren arteko eztabaida; presokratikoen ahalegina naturari buruz guztiok onartzeko moduko filosofia bat sortzeko, porrot; beraz, sofistek begirada filosofikoa naturatik aldendu eta herri barrura zuzenduko dute, giza kontuetara, etikara eta politikara

-Egoera sozio-politiko berria, demokrazia

-Maisu ibiltariak, herriz herri irakasten zuten hitzaren bidez arrakasta lortzen

-Politika eta erretorika; Gorgiasek hitzari buruz: izaki itxuraz ahul eta ezdeusena, erabiltzen jakinez gero negar eta barre eragin dezake, gaixotu eta sendatu (Antifon sofista, psikoanalisiaren aitzindari)

-Protagoras: erlatibismoa, gizakia da gauza guztien neurria

-Gorgias: eszeptizismoa, ez dago Egiarik; balego, ezingo genuke ezagutu; ezagutuko bagenu ezingo genuke komunikatu; komunikatuko bagenu inork ez liguke ulertuko

-Hortaz, ezin hitza, Sokratesek eta Sokratesen ostekoek bezala, egia bilatzeko erabili; liluratzeko erabili behar da, jendearen nahimenaz jabetzeko

-Legea; ez dator jainkoarengandik (Atenea, Korana, Biblia), ez da naturala eta kosmikoa (Heraklito), baizik eta konbentziozkoa, gizakiok hitzartua, gure beharren eta interesen araberakoa, aldagarria

-Etika: soilik konbentzionala? ala, sofista berantiar batzuek diotenez, antinaturala ote? Gure baitan naturala zer den zehazteko, animalia eta umea aztertu: animalien artean, indartsuenak agintzen du; umeak gozamena bilatzen du, oinazeari ihes; beraz, antinaturala da etika