Pandora

Zeusek, beraz, Prometeo zigortu zuen. Baina baita gizona ere oro har, suak eta teknikak harrotu eta jainkotu baitzezaketen. Beharrezkoa zen ahulduko zuen zerbait. Horregatik asmatu zuten olinpiarrek Zeusen aginduz Pandora, lehenbiziko emakumea. Ordu arte baziren Jainkosak, ez ordea andre hilkorrik.

Zer dago lehenago, mitologiaren misoginia ala emakumearen zapalkuntza sozio-politikoa? Mitologiak bideratzen du emakumearen zapalkuntza polisean, emakumea edozeren errudun egin behar hori, ala alderantziz, edota biak aldi berean, edo biologia ote dago horren guztiaren azpian, gizonaren beldur biologikoa zehazki? Ahuleziar antropologikoaren adierazpen da mitologia? Kontua da emakumeek Atenaseko demokrazian ez dutela bozkatzeko eskubiderik politikatik bazterturik geldituko dira esklaboekin eta etorkinekin batera.

Pandora Greziako Evatzat hartu izan da. Biak sortu ziren gizonen ostean eta gizonengatik. Ez Evak ez Pandorak ez dute Jainko Jaunaren agindua betetzen, desobedientzialariak dira, eta ondorioz hondamendia dakarkiote gizonari. Evak bezala, Pandorak sartu zuen gizona sexuan, ugaltzean eta heriotzean. Evak Paradisutik erauzi zuen Adan, eta Pandorak berriz Urrezko Arotik gizona, emaztea eta familia txertaturik gizonen txoko ordu arte xaloan.

Badira halaber desberdintasunak. Judu-kristauen Jainkoak gizona bakarrik egon ez zedin sortu zuen Eva, eta Adanen saihets batetik; ostera, Pandora ezerezetik sortu zuten Jainkoek, panpina artifizial, eta berariaz gizona galbideratu eta hondatzeko.

Olinpiar bakoitzak ezaugarri seduzitzaile batez apaindu zuen Pandora, eta eder ezin erakargarriago atera zitzaien, gorputzez zein janzkeraz, gizonen desira iluna erremediorik gabe pizteko modukoa. Eva naturala ez bezala, Pandora, teknikaren emaitza denez, finagoa eta zibilizatuagoa da edozein gizon baino. Polit-polita du azala, eta mamia azkarra, aldakorra, gezurtia eta traidorea.

Hesiodok darabilen izenaren arabera, zakur-eme bat da Pandora. Frantsesez chienne eta gaztelaniaz perra hitzek gorde dute zentzu hori, baina ingelesez eta euskaraz ez. Latinetik etorriko zaie ziur aski, latinak grekotik bereganatu ondoren. Une chienne, Pandora, nahikeria asegaitzen menpeko, nola edozelako apetak (soinekoak, jauregiak, bidaiak), hala sexuan, hamaika orgasmo segidan eta berriro eta berriro, gizonak bata bestearen ostean seko ahitu arte.

Jainkoek Epimeteori oparitu zioten Pandora, eta Prometeok anaia inozoari agindua zion arren inolaz ere ez onartzeko Jainkoen presenterik, Pandora ikusi bezain laster zeharo maitemindu zen. Epimeteo tentelak izorratu behar gizonen patxada bozkariotsua.

Ezkondu zirenean, Pandorak, bere aldetik, kutxa misteriotsu bat jaso zuen opari, eta agindu zorrotza, ez zezala inolaz ere zabaldu. Haatik, emakumea izaki, jakinminak jota, tapakia ireki eta barrutik zoritxarrak oro jalgi ziren eta munduan hedatu: beldur, kalamitate eta gaitz guztiak. Itxaropena izan zen kutxaren hondoan atera gabe gelditu zen sentimendu bakarra. Pandorak, emakumeak, kutxako tapakia altxatu baino lehen, gizonen tribuak bare bizi ziren lurrean, baina orduz geroztik lan nekezari ekin behar izan diote, eritasunek jo dituzte, hil egiten dira.

Horixe izan zen Prometeoren lapurretari erantzuteko Zeusek gizon guztien aurka asmaturiko madarikazioa, hots, emakumea, Pandora. “Kalón kakón” deritzo Hesiodok, “gaitz ederra”, opari anbiguoa baita; gizonak ezinbestez maiteko du, jakin arren zoritxarra ekarriko diola. Pandoraren inguruan biraka biziko da gizona aurrerantzean, liluratuta, eta ezingo da jainkoekin lehiatu.

AEBeko zenbait unibertsitatetan, politikoki politaren izenean, debeku da Pandoraren mitoa irakastea. Gehienez ere, Goetheren Pandoraren berri emanez konpentsatzen dute mito grekoaren misoginia, Goetheren Pandorak emakumetasuna goraipatu eta sagaratzen baitu.