Mutil euskalduna putetxean

Egunkari salduenen orrialdiak prostituten irakarkiz josirik daude. Egunkari horietako orrialderik zintzo eta interesgarrienak izaten dira, eta egiatienak, batez ere sexu langileen argazki errealak dakartzatenean, alegia, beti. Gainera, euskararen indarra neurtzeko termometro egokia izan daitezke. Eta badugu alajaina aitzina goazela egiaztatzeko frogarik: hainbat iragarki euskaraz dago idatzita: “tigreme sutsuak gara, umore eta uzki handikoak, uhurika jarriko zaitugu”. Beste batzuk berriz euskararen ezagutza amu gisa erabiltzen dute, Patxi Baztarrikaren infiltratuak balira bezala puten unibertsoan: “Melinda nauzu, euskara batuaz zigortuko zaitut, gernikeraz iltzatuko dizkizut takoi puntadunak lepoan, dei nazazu”. Itxaro Bordak sakonki aztertu du “%100 Basque”n fenomeno interesgarri hau.

Prostituzio kontuotan ere desberdin dabiltza neskak eta mutilak. Putetxerako irrika mutilen artean nagusitu izan da orain arte, ez nesken artean. Freudek zioen desberdina dela hankartean klitoris ttiki eta lotsati bat sentitzea edota fusil harro eta distiratsu bat. Desberdintasun anatomiko horrek ondorio psikologikoak dakartza, joera eta ohitura diferenteak. Nekez aurki dezakezu emakume pederasta edo biolatzailerik, edota sedukzioari ihes egitearren ordaindu eta txortan lehenbailehen egin nahi duen neskarik.

Mutil euskaldun putazalea amazulo hutsa izaten da. Bestalde, nork bere buruari onartzen diona besteri ere onartu beharko lioke, batik bat hurbilekoari. Halatan, mundua zuzena balitz, euskal gaztea putetxetik etxera itzuli eta ama gigolo batekin larrutan aurkitu beharko luke, eta bihotzez onartu. Orduan legoke prostituzioa normalizaturik gurean.