Hazia ez isurtzeari esker
Institutuetan Erlijio irakatsi behar izanez gero, Lizasoko ikastaroen antzeko zerbait litzateke nire ustez egokiena. Alegia, nirvanara, satorira, fanara, Jainkoarekin ezkontzera eta estasira iristeko bide praktikoak ikastea, hainbat tradiziotakoak. Klaseak ez betiko ikasgelan, ezpada gimnasioan, edota mendian. Teologia eta katekesia baino gehiago, mistika. Zaila da hori, noski, mistikak beti izan ditu arazoak hezkuntzakoak bezalako erakunde ofizialekin, eta elizek espetxeraturik edo hilik amaitu dute aunitz mistikok. Mistikoen aurkako susmo txar horietan, ez zaio elizari usaimen ona falta izan: Kojéveren begi zoliaren ustez, ateoa baita sakonean mistikoa.
Erlijio askok izan dute gozamen naturala erru sentimenduz zikintzeko grina, baina bestelakoa da tantrismoaren bidea: gozamen naturala itxuraldatzeko eta igotzeko bideak eskaintzen dizkizu. Emilio Fiel da ezagutu dudan pertsonarik erlijiosoena, eta beraz futitzen da erlijio guztiez, baina aldi berean ez da futitzen, McTaggarten Jainko kuantikoa bezala.
Emilio Fielek, tantrismoaren ildotik, hazia ez isurtzea aldarrikatzen du kontzientzia zabalagoa lortzeko, Jainkoarengana, Ama Lurrarengana edo Brahmarengana hurbiltzeko. Ez gero alferrik galdu tanta eta zurrusta jainkotiarrak, barruan gera daitezela ondo gordeta, prostataren osasuna sakrifikatu arren. Hazirik isuri gabeko orgasmoa aldezten du Fielek.
Erlijio askok dute hazia isurtzea debeku. Eta jende gehiago da hedonista masokista baino. Fededun piloa da oroz lehen hedonista. Halatan, irudi luke erlijio horiek, orgasmoari eta sexu gozamenari ukoaren ordainez, hil osteko saria baino gehiago, bestelako gozamena agintzen dizutela, goragokoa, espiritualagoa; baina honaindian. Zaude hiru astez edo bizialdi osoan hazia isuri gabe otoitzean, eta saria izango duzu: halako batean, ezustean, ariman orgasmatuko duzu, pozezko negarretan egingo du zeure garunak Jainkoarekin bat.
Nor ausartuko da ukatzera izugarri gustatuko zaizkiela horrelako planteamenduak bigarren hezkuntzako ikasleen gurasoei?