Gizonaren eta andrearen arteko desberdintasuna, zehazki
Hainbat haritik tiraka saiatu izan gara gizonaren eta emakumearen arteko desberdintasun psikologikoa adierazten: gizona erasokorra ei da, harroa, adimena erabiltzen du, proiektua; andrea berriz emozioen munduan dabil gehiago, pasiboa da eta intuitiboa. Gizona eguzkia eta andrea ilargia, lurra edo leizezuloa. Gizonak urrutira begiratzen du baina ez da gai aurrean duena ikusteko ere; aldiz, emakumeari dendako erakusleihoa eta oro har hurbila irresistiblea zaio, gizonak ez bezala jendea nola doan jantzita garbi ikusten du, hautemateko gaitasun handiagoa baitu oro har.
Zaila da hori guztia onartzea. Inor gutxi dago bereizketa horrekin erabat ados. Agian izaeran eta goi mailako ezaugarrietan bilatu beharrean egunerokotasunera jaitsi eta jarduera eta ohitura zehatzak hartu beharko genituzke aintzat.
Eta hor garbi nabaritzen da edozeinek onartzeko moduko desberdintasun bat, gizonaren eta emakumearen arteko aldearen esentziatzat har genezakeena: gizona, tabernan eta nonahi, komuneko txirristan kaka-pusketa bat itsatsita ikusten duelarik, pixa bertara zuzendu eta gogor ahalegintzen da desitsasten. Ostera, emakumeak eseri eta oso bestelako kontuei buruz hausnartzen du. Azpian ukan lezakeen kaka itsatsiaz ez da arduratzen, beste norabide batera zuzentzen baitu soa.
Sarritan, komunera lagundu duen adiskidearekin hitz egiten du. Beti galdetzen diogu gizonok gure buruari zergatik ote doazen binaka neskak komunera. Berriki jakin dut andreak mundu mailako konfabulazio bat antolatzen ari direla gizonak suntsitu eta desagerrarazteko. Hain zuzen, komunean egitasmo esterminatzaile horren xehetasunak eztabaidatzen eta erabakitzen omen dituzte.
bai, jakingarria ibon arrizabalagak dioena; eta uxue alberdik primeran darama elkarrizketa, hasiera eta amaiera bilduz eta abar
john stuart mill-ek ere, "emakumeen menpekotasuna" idatzi ahal izateko ("klasikoak" bilduman dago, doan jaitsi daiteke internetetik bai pdf eta bai word, eta bestalde edgar allan poeren kasuan bezala "stuart" hori izenaren bigarren atala da, beraz "m" apalean kokatu beharko genuke) ibon arrizabalagarenaren antzeko autoanalisia egingo zuen
millek salatzen du (1869an) emakumea bizimoduari dagokionez esklabo dela (ez da metafora, esklabo gisa bizi da egitez): egun osoa zerbitzari, atsedenaldirik gabe: menpekotasun sexuala, domestikoa, politikoa (ez da hiritarra, ezin gizonen postuak eskuratu), intelektuala (derrigortuak daude inkultu izatera eta gero gizonek inkultukeria leporatzen diete), hezkuntzari dagokiona;
errotiko menpekotasuna: andrearen ongizatea, etortzekotan, senar, haur, etxekolan, gizarte eginbehar eta izen on burgesaren tiraniaren ostean letorke
millen proposamena: erabateko berdintasuna; aukeratuak izateko eskubidea, gobernatzekoa eta gizonen ordezkeri izatekoa
(michel onfrayren laburpena da; caen-go unibertsitate popularrean 2007ko urtarrilaren 30ean eman zuen eskolan ageri da: http://pagesperso-orange.fr/michel.onfray/programme_up_Michel_Onfray.htm#2006-2007