Filosofia, jakintza-gai baino gehiago, bizimodu
Praktika honen helburua ikasleei eskuliburu helenistiko-kognitibista bat idatzaraztea da, Epiktetoren “Eskuliburua”ren antzeko zerbait. Oinarri teorikoa Pierre Hadoten liburuetan dago, batez ere “Filosofia bizimodu gisa” eta “Barruko gotorlekua” liburuetan.
Eskuliburuaren praktika etikan dago kokatua. (Oso ohitura berria da etika eta psikologia bereiztea. Nietzschek ez zituen bereizten.)
Litekeena da hamazazpi urteko ikasle batentzat deontologia, dialogismoa, arrazoimen praktikoaren postulatuak, Habermas eta Rawlsen ezjakintasunaren beloa interesgarriak izatea, baina 36 urte hauetan ez dut halakorik ezagutu, ez baldin bada perbertsoren bat.
Aitzitik, beldurra, desira, maitasuna, tristura, adiskidetasuna, zoriona, gorputza, ametsak, janaria, notak, oinazea, antsietatea, heriotza, halako gaiak bai, izugarri interesatzen zaizkie. Bizipen horiez dihardute etikako obrarik indartsuenek, terminologia hermetiko eta pedantetik urruti eta eguneroko bizitzan txertaturik. Garbi erakutsi digu Pierre Hadotek bizimodu izan dela filosofia luzaro, jakintza-gai baino gehiago.