Eleatarrak

PARMENIDES

-Platonen eta tradizio filosofikoaren arabera, Heraklitori Parmenides kontrajartzen zaio: Heraklitok guztia ari dela etengabe aldatzen baldin bazioen, Parmenidesek mugimenduaren ezina aldarrikatuko du

-Parmenidesen hilarriaren gainean: Y; bizialdiko uneren batean aukeratu behar, bide zuzena ala okerra

-Egiaren bidea: badena bada, ez dena ez da, ez da egia badena ez dela, ez da egia ez dena badela

-Benetako Izatea, hortaz, ez da jaio, hilezkorra da, osoa, betea, biribila eta geldia

-Bat datoz pentsamendua eta Izatea

-Iritziaren bidea faltsua da, zentzumenen bidez jasoa: mugimendua erakusten du

-A A da eta ezin da aldi berean B izan; identitate hastapena, zientziaren oinarri; magian, berriz, A aldi berean B ere izan daiteke (dantza erritual egokien bidez, tigrearen arima aztiaren gorputzean sartu); edonola ere, zientziaren lorpenak magiarenak baino harrigarri eta "magikoagoak"

-Alexandre Kojèveren eta Clèment Rosseten irakurketa ezohikoak

-Felipe Juaristiren poema

ELEAKO ZENON,  Parmenidesen dizipulu; maisuaren filosofia sendotzearren asmatu zituen lau paradoxa hauek:

(Paradoxak: “nik inoiz ez dut egiarik esaten”; “nik beti gezurra esaten dut”; On Kixote-n, Insula Baratarian sartu ahal izateko galderari erantzuna: “urka nazaten etorri naiz”)

a) Espazioa infinituraino balitz zatigarri:

-Lasterketa estadioan

-Akiles eta dortoka

b) Espazioa ezin zatituzko puntuz balego osatua:

-Gezia, beti geldirik

-Hiru Ilarak, bata geldirik eta beste biak kontrako norabideetan: orduan ilara batek aldi berean zeharkatzen duena eta zeharkatzen duenaren halako bi aurreratzen du

Ondorio posible bat: filosofiak beti nahi izan du arrazoimenaren bidez dagoenaren berri eman. Ordea, dagoena mugitu egiten da. Eta logikak erakusten du mugimendua ezinezkoa dela. Beraz, giza arrazoimenak ezin du errealitatea adierazi, ez datoz bat: hobe filosofiari uko egin eta isildu.