Bikocrash, bikobai, lotsapro
Normalean, hizkuntza errealitatea baino pobreagoa izaten da, badira hitzik gabeko hainbat eta hainbat sentsazio eta emozio; edo hitz bakar batek oso fenomeno desberdinak biltzen ditu, hala nola "maitasuna", "maitatu": bikotekidea maite dugu, seme-alabak, Jaione Alberdiren itzulpenak, katua, Izaki Gardenak, gurasoak, zigilu-bilduma... Etsigarria da hain sentimendu desberdinak etiketa bakar baten pean hertsatu beharra.
Ikasle batzuek desoreka horiek leundu eta orain arte izendatu gabeko emozio eta aurreikuspenak bataiatzeko joera izaten dute, hitzak eta esamoldeak asmatu eta beren jargoia osatzeko ohitura, eta litekeena da kurtso-amaierako nerbioek asmakuntza mota hori sustatzea.
Asteartean, pasilloan ikasle batzuekin nengoela, gelan sartzeko itxoiten, sortu berria den bikote bat pasilloko mutur batetik agertu eta ikasle batek esan zuen,
-Bua, bikocrash.
-Zer da hori? -galdetu nion.
-Ingurukoek garbi ikusten dugu bikote hori berehala hondoratuko dela. Bikotekideek berek oraindik ez.
Ea antzeko hitz gehiago erabiltzen dituzten galdetu nien: baietz, bikocrashen kontrakoa den "bikobai": bikoteak iraun egingo du, San Roke arte gutxienez.
Hitz berri hauek Bilboko Sani eta Elorrieta inguruko kuadrilla batean erabiltzen dituzte. Asmatu duten beste hitz bat "lotsapro" da: zenbait ikasgaitan ikaskideen eta irakaslearen aurrean aurkezpenak egin behar izaten dituzte. Batzuk lotsatu egiten dira baina aurrera jotzen dute, lotsa gainditu gabe duten arren. Emozio nahasi horri deitzen diote "lotsapro". Auskalo zergatik izango diren aipatu dizkidatenak hiru silabakoak eta azentua azkenekoan.
Orain dela hogeita bost urteko ikastalde txiki batean ere ikasleek hiru silabako izenekin bataiatzen zuten elkar. Izenaren aurreneko silaba biak eta deituraren lehenbizikoa batzen zituzten: Iban Bilbao Ibanbi zen (twitterra dauka, Zital da bertan), Aitziber Lasa Aitzila, Iker Garai Ikerga, Iñaki Monasterio Iñamo, Iker Monasterio Ikermo, Imanol Betolaza Imabe, eta abar. Azentua beti ere bigarren edo erdiko silaban. Nik dakidala, ikastalde hartan baino ez zen gertatu eta ez zen zabaldu.
Ezin jakin bikocrash, bikobai eta lotsapro horiek Saloura eta Mallorcara hedatuko ote diren, edo Sarrikora bederen; ez zenbat iraungo duten. Erne egon beharko.
