Autoritate eskasa. Adibide bi
1-Hondarribiko Institutuan 1978 inguruan Don Joséren semeak ematen zigun Soinketa. Don Josék falangista izateagatik eskuratu zuen postua. Eta semeak, berriz, Don Joséren seme izateagatik. Gimnasioan besaulki bat zeukan jarria. Bertan eseri, zigarro-purua piztu eta ke-lainoen atzetik begiak ñarrotuz agintzen zigun: “Venga, 50 flexiones”. Puruaren errautsa Gimnasioko oholen gainean botatzen zuen. “Ya lo recogerán las de la limpieza, que para eso les pagan”.
Hondarribian garai hartan bazen taberna bat beti jendez gainezka; jabea droga-trapitxeoan zebilen. Behin batean arrantzale batzuk joan zitzaizkion: “Venimos a darte de hostias”. Gameluaren erantzuna, herrian ospetsu bilakatuko zena: “No, porque tengo a quien se da de hostias por mí”. Ordezko hori gure soinketa-irakaslea izaki, Don Joséren semea. Jipoi galanta jaso zuen Faro inguruan, hamar mila pezetaren truke. Astelehenean igeltsoa besoan eta ubelduak edonon etorri zitzaigun Institutura. Denok genekien gertatuaren berri, baina hala ere jakin-min eta erruki faltsuz galdetu genion. Erantzun zigun Cauteretseko eski-pistak kaka zahar hutsa zirela.
2-Banindoan herenegun goizeko zortziak aldera Institutura eta Iban Laka bizilagun eta ikaslea gerturatu zitzaidan atzetik erdi lasterka. Bere aurpegia nirera izugarri hurbildu eta zerri-gripe zerriaren sekulako eztul eta birus-festa zikina irentsiarazi zidan. Irakasleoi autoritate-estatusa aitortzea ez da aski. Jokabide batzuk behar bezala zigortzekotan heriotza-zigorra berrezarri beharko lukete. Zelako makalaldia atzokoa eta gaurkoa! Harrapatu diat nik ere.