Giza nahia

Dirudienez, harriaren denbora moldea orainaldian agortzen da, harria funtsean ez baita agerpen hutsa baizik, gauza bizigabe oro bezala; aldiz, landarearen denbora molde biologikoak, animaliarenak bezala, iragana du oinarri, bizidunen artean genek agintzen baitute oro har. Eta gizakion geurezko denborak, berriz, etorkizuna du sorleku, asmoak baitu determinatzen.

Kojeveren ustez, proiektuaren denborak gauzatzen du giza askatasuna, heriotzaren onartze osoa oinarri, eta ahalbidetzen du egia. Proiektuaren denborak etorkizuna du abiapuntu, eta, iraganetik igarota, orainaldian burutzen da.

Animaliaren gurariak (eta gizakia animalia ere bada) mundu errealeko izaki bat du helburu: ura, adibidez. Ostera, gizakiarenak, munduan ez dagoen zerbait nahi du: nahi horrexek abiarazten du hain zuzen etorkizuna sorburu duen mugimendua. Etorkizuna oraindik ez dena eta oraingoz izan ez dena baldin bada, giza nahiak beste giza nahi batengana zuzendu beharko du, alegia, inon ez dagoen eta inoiz ez dirauen izaki batengana. Bestearen nahi honek ere biologiaren gainetik dagoela onar dadin bilatuko du, baldin benetako gizaki-gaia bada. Badago, hala ere, giza itxura izan arren piztia nahiz landare izaera eta bizimodua dituen izaki franko, behin historia amaiturikoan ageriko denaren aitzindari.