Aristotelesen erantzuna Platoni
Egia da zakur adiera eternitateari lotzen zaiola; baina eternitatea Aristotelesentzat denboran dago, zeren egia bada zakur errealak aldatzen direla, zakur benetan erreala, zakur espeziea, aldiz, ez baita aldatzen. Espeziea eternala denez gero, eta denboran dagoenez gero, badu egiak eternitateari denboran berean lotzea. Beraz, badago denborazko munduaren gaineko jakintza absolutua, mundu honek eternitatea barnebiltzen duen heinean. Kojeveren hitz ederretan esateko, Platonek ahantzi egin du Heraklitoren ibaian badirela zirimola iraunkorrak: landareak, animaliak, planetak, kosmos-a. Aristotelesenean, denbora bera da eternala. Aristotelesentzat, Hegelentzat bezala, denbora zirkularra da. Grekoarentzat, alabaina, eternalki gabiltza zirkuluan itzuliak egiten, ibili biribilean; Hegelentzat, berriz, ibilbidea bakarra izango da.
Aristotelesentzat kosmos-ak eta animaliek egitura berdina dute. Unibertsoa era biologistan azaldu du. Orobat gizakia. Oiloak arrautza erruten duen legez zizelatuko du Rodinek Pentsalaria. Zenbait aristotelikok alderantzizko norabidea zuzentzat jo duen arren, arrautza dela estatuaren gisara sortua aldarrikatuz, Kojevek uste du ez datorrela bat Aristotelesen testuekin.
Berebat, etengabeko zikloak erakutsiko digu Gerra Zibila ETAren kausetako bat bezainbeste izan dela ETA Gerra Zibilarena, eta izango.
Onartuko ote du Kojevek ikuspuntu hau?