Emazkidazu arrosak, mesedez
Guztiok elkartzen dugu, oharkabean bada ere, izen baten adiera dagokion gauzaren esentziarekin, eta nolabaiteko analogia ikusten dugu izenaren morfemaren izaeraren eta dagokion gauzaren izaeraren artean.
Egitez, bizi garen munduan morfemak existitzen dira "errealak" deitu gauzen eskubide berberekin, morfemak berak gauza errealak baitira, beste edozein gauza bezala hauteman (ikus, entzun, uki) baitaitezke. Hortaz, esan liteke arrosaren esentzia arrosa errealean existitzen dela geuretzat, arrosaren adiera geuretzat pantaila honetan idatziriko "arrosa" morfeman existitzen den bezala.
Baina hemendik aurrera zailagoak eta korapilatsuagoak dira Kojevek aurkitzen dituen arazoak, esate baterako ea non, noiz eta nola dirauten gauzazko existentziatik desitsatsiriko esentziak eta morfematik bereiziriko adierak. Kojevek itauntzen du orobat, ea isolaturiko adierek eta esentziek nolabait iraun ahal duten ala ez: zer gertatzen zaio arrosaren esentziari, jadanik bere existentziatik bereizirik baina oraindik "arrosa" morfemari lotu gabe dagoelarik? Esan izan da esentzia huts nahiz adiera huts gisa dirauela hain zuzen ere. Baina nolakoa da zehazki "iraupen" hau? Eta zein dira adiera hutsaren eta esentzia hutsaren arteko harremanak? Bestalde, nola dirau arrosa gauzazkoak bere existentzia enpirikoko une jakin baten eta existentzia horren beraren hurrengo unearen artean?
Auzi zailok hurrengo ataletarako utziko ditugu. Oraingoz nabarituko dugu izenak gauzazko existentzia baten esentziaren eta morfema baten adieraren artean harreman biuniboko bat ezartzen duela. Nolabait esateko, izenak elkartzen ditu morfema eta adiera. Harreman molde hau beti sortzen ohi da izen bat zuzen darabilgularik. Izan ere, baten batek arrosak dauzkan lore-saltzaile bati "emazkidazu arrosak, mesedez" diotsolarik, lore erreal edo gauzazkoak itxaron ohi ditu, eta, lore-saltzailearen aldetiko gaizkiulertu nahiz erroreren bat ez badago behinik behin, arrosak itxarongo ditu zehazki, eta ez edozein lore. Izenari esker, hortaz, "arrosa" morfeman existitzen zen adiera, izen bereko loreetan existitzen den esentziaren truke alda dezakegu, nahiz eta egitez, tamalez, dio Kojevek, "emazkidazu arrosak, mesedez" ahozko morfemari "banku bilete" izeneko morfema tipografikoa gehitu behar diogun, -lore-saltzaileak morfema bion adiera artez ulertzea ezinbesteko dugula gainera.
Filosofoen txisteak ez dira barrez lehertzekoak izaten, baina badute zera bat.