Aitzina beti euskalduna!
Inposizioa tarteko, tristeak izaten dira batzuetan euskararekiko harremanak. Etengabe jarri behar izaten dituzu salaketak: Eusko Trenen, EHU-UPVn, eta abar, zure hizkuntz eskubideak zapaltzen baitituzte.
Baina badira egoera atseginagoak, euskaraz ongi pasatzekoak. Irauteko senak aginduta beharbada, zenbaitetan amorrua mehetzen da eta gozamena sendotzen, eskertzekoa baita, eta zaila, batez ere euskararen aurkako irain guztiei jaramon egin behar izanez gero.
Halatan, ia inoiz ez da alferrikakoa aldarrikatzea badirela euskara dela-eta pozteko arrazoiak. Gaur egun Euskal Herriko Institutuetako eta Lizeoetako ikasleek Platoni, Kanti, Nietzscheri buruzko azterketa zoragarriak egiten dituzte, sinesgaitzak, apartak. Denak ez dira horrelakoak, noski, baina baikortasunari eusteko moduko mordoxka eder bat bai.
Institutu garaiko gure euskara mailaren aldean, ehunka eta milaka dira maila izugarri altua duten euskal gazteak, bikain idazten dutenak. Iparraldean berdin, Piarres Xarritonek herenegun kontatu zidan Donibane Garaziko Lizeoa –Antton Luku dabil bertan– Frantziako Lizeo mitikoen pare dabilela emaitzei dagokienez, Parisko Louis-Le-Grand eta abarren pare, eta harrigarria dutela halaber euskara maila.
Beren esku dago euskararen etorkizuna.
“Hospital Central” ikusten izango dira oraintxe, edo “El internado”.